Aleksander Załęski: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m dr.
redakcyjne, kat., poprawa linków
Linia 1:
'''Aleksander Jan Załęski''' - (ur. [[7 lipca]] [[1875]] Guberniaw Kurhanie, w [[TobolskPodział administracyjny Imperium Rosyjskiego w 1914 roku|gubernii tobolskie]]a -, zm. [[1 lutego]][[1947]] w [[Warszawa|Warszawie]]) - [[pułkownik]] [[Armia armiiImperium rosyjskiejRosyjskiego|Armii Imperium Rosyjskiego]], [[generał brygady]] [[Wojsko Polskie II RP|Wojska Polskiego]].
 
SynBył synem polskiego powstańca z [[1863Powstanie styczniowe|powstańca styczniowego]] zesłanego na [[Syberia|Syberię]]. Kształcił się w [[Niemirów|Niemirowie]] na [[Podole|Podolu]]. Od [[25 października 1895]] odbyałroku pełnił służbę wojskową w armii rosyjskiej. W [[1899]] roku ukończył Oficerską Szkołę Piechoty w [[Odessa|Odessie]] i jako oficer wziął udział w interwencji Rosji w [[chiny|Chinach]]. walczyłWalczył na [[wojna rosyjsko-japońska|wojnie rosyjsko-japońskiej]] [[1904]] - [[1905]]. kapitan z [[1911]]. Podpułkownik z [[1914]] roku jako dowódca batalionu.
 
W [[I wojna światowa|I wojnie światowej]] dowódca i pułku na froncie niemieckim. walczyłWalczył w operacji łódzkiej i w obronie Warszawy, na Wileńszczyźnie, pod [[Ryga|Rygą]]. Pułkownik z [[1916]]. W l.latach [[1917]] - [[1918]] zastępca dowódcy Legii Rycerskiej w [[I Korpus Polski w Rosji|I Korpusie Polskim w Rosji]] (na Wchodzie). Potem na polecenie Polskiej organizacjiOrganizacji wojskowejWojskowej w Kijowie wstąpił do Armii gen. [[Anton Denikin|Antona Denikina]].
 
W Wojsku Polskim od lutego [[1919]] roku, oficer łącznikowy Naczelnego Dowództwa WP z [[Dowództwo Okręgu Korpusu nr IV w dowództwieŁodzi|Dowództwem Okręgu Generalnego "Łódź"]], dowódca 12 pułku strzeleckiego w Armii gen. [[Józef Haller|J. Hallera]], dowódca 12[[XII Brygada Piechoty (II RP)|XII Brygady Piechoty]] na froncie bolszewickim. Zweryfikowany jako pułkownik z 1 czerwca 1919. W [[1921]] roku ukończył kurs wyższych dowódców i do 1925 roku [[dowódca piechoty dywizyjnej]] [[14 Wielkopolska Dywizja Piechoty|14 Dywizji Piechoty]] w Poznaniu (od października 1922 roku, z powodu choroby, zastępował go płk SG [[Franciszek Kleeberg]] <ref>''Żołnierz Wielkopolski'' Nr 24 z 11 października 1922 r., s. 9.</ref>). Generał brygady z 1924 roku. Od marca 1925 dowódca [[192429 Dywizja Piechoty (II RP)|29 Dywizji Piechoty]]. Marzecw 1925Grodnie. -Od [[1928]] dowódca 29w Dywizjistanie Piechoty spoczynku. Osiadł w Poznaniu. W 1935 roku wystąpił publicznie w obronie honoru munduru bezczeszczonego przez niektórych wojskowych w sprawie brzeskiej. Sądzony przez Oficerski Sąd Honorowy.
 
We wrześniu [[1939]] roku zgłosił siesię do służby, lecz przydziału nie otrzymał. Mimo to Niemcy osadzili go w [[oflag]]u. Uwolniony z obozu Koenigstein w [[1941]] roku, jako gen. Olbrycht, ze względu na stan zdrowia, został wysiedlony z Poznania. Znalazł sie w Warszawie. W [[1945]] roku zgłosił się do służby w [[Ludowe Wojsko Polskie|Ludowym Wojsku Polskim]], przydziału nie otrzymał. Otrzymał pracepracę w wojsku jako pracownik cywilny. Zmarł w Warszawie. Pochowany na [[Cmentarz Powązkowski|Cmentarzu Powążkowskim]], grób nie istnieje.
Od [[1928]] w stanie spoczynku. Osiadł w Poznaniu. W [[1935]] wystąpił publicznie w obronie honoru munduru bezczeszczonego przez niektórych wojskowych w sprawie brzeskiej. Sądzony przez Oficerski Sąd Honorowy.
 
{{Przypisy}}
We wrześniu [[1939]] zgłosił sie do służby, przydziału nie otrzymał. Mimo to Niemcy osadzili go w [[oflag]]u. Uwolniony z obozu Koenigstein w [[1941]] jako gen. Olbrycht, ze względu na stan zdrowia, został wysiedlony z Poznania. Znalazł sie w Warszawie. W [[1945]] zgłosił się do służby w [[Ludowe Wojsko Polskie|Ludowym Wojsku Polskim]], przydziału nie otrzymał. Otrzymał prace w wojsku jako pracownik cywilny. Zmarł w Warszawie. Pochowany na [[Cmentarz Powązkowski|Cmentarzu Powążkowskim]], grób nie istnieje.
 
== Bibliografia ==
{{Bibliografia start}}
* T. Kryska-Karski, S. Żurakowski, ''Generałowie Polski Niepodległej'', Editions Spotkania, Warszawa 1991
* H. Kosk, ''Generalicja Polska'', t. 2, Oficyna wydawnicza "Ajaks", Pruszków 2001
{{Bibliografia stop}}
 
{{DEFAULTSORT:Załęski, Aleksander}}
{{Unistub|||biografia|wojsko}}
 
[[Kategoria:GenerałGenerałowie brygady (II Rzeczpospolita)|Załęski,AleksanderRP]]
[[Kategoria:urodzeniUczestnicy wwojny 1875|Załęski,Aleksanderpolsko-bolszewickiej]]
[[Kategoria:zmarliurodzeni w 1947|Załęski,aleksander1875]]
[[Kategoria:Uczestnicyzmarli wojnyw polsko-bolszewickiej|Pilecki,Oktawian1947]]