Cyryl Lukaris: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
proszę poprawnie podawać strony, są tacy co sprawdzają
numer tomu też by się przydał
Linia 41:
'''Cyryl Lukaris''' (ur. 1572, zm. 28 czerwca 1638) – grecki duchowny prawosławny, teolog, [[patriarcha Aleksandrii]] w latach 1601–1620 (jako '''Cyryl III'''), [[patriarcha Konstantynopola|patriarcha ekumeniczny Konstantynopola]] w latach 1612 i 1620–1623, 1623–1633, 1633–1634, 1634–1635, 1637–1638 (jako '''Cyryl I''').
 
Wysłany został do Polski przez patriarchę Meletiosa Pigasa, aby nie dopuścić do zawarcia [[Unia brzeska|unii brzeskiej]]. W Polsce zapoznał się z nauką ewangelicką. Gdy został patriarchą Aleksandrii pisał w liście do papieża [[Paweł VI|Pawła VI]], że chce z nim pozostawać w jedności, jednocześnie jednak nawiązał kontakty z Kościołem anglikańskim. Później jako patriarcha Konstantynopola nawiązał kontakt z holenderskimi kalwinami i popadł w konflikt z kościołem katolickim<ref name = Banaszak>{{cytuj książkę |autor = Marian Banaszak| tytuł = Historia Kościoła katolickiego, t. 3, Czasy nowożytne 1517-1758| wydawca = ATK| miejsce = Warszawa| rok = 1989| strony = 122| isbn =}}</ref>. Wysłał wielu młodych greckich teologów na uniwersytety do Szwajcarii, Anglii i Holandii. Jako patriarcha Konstantynopola kilkakrotnie był deponowany i przywracany na urząd<ref name=BritA>{{cytuj stronę| url = http://www.britannica.com/eb/article-9049229| tytuł = Cyril Lucaris| data dostępu = 2010-11-24| autor = | opublikowany = ''Encyclopædia Britannica''| praca = | data = | język = en}}</ref>. Cyryla wspierał król angielski [[Jakub I Stuart|Jakub I]], więc w dowód wdzięczności w 1624 roku podarował mu [[Kodeks Aleksandryjski]]<ref name = Scrivener50>{{cytuj książkę |autor = F. H. A. Scrivener| tytuł = Six Lectures on the Text of the New Testament and the Ancient Manuscripts| wydawca = | miejsce = | rok = | strony = | isbn = 978-1409708261}} dostęp on-line w [http://books.google.com/books?id=vrIqgFRZx7wC&printsec=frontcover&dq=pl#PPA50,M1 Google Books]</ref>.
 
W 1629 wydane zostało w Genewie pod jego imieniem ''Confessio Fidei Orthodoxae'', które zawierało elementy kalwińskiej doktryny i było odległe od doktryny prawosławnej. Dzieło to zostało potępione przez kilka synodów prawosławnych (synod konstantynopolitański w 1638), których kulminacją był [[Synod jerozolimski]] w 1672 potępiający również kalwińską doktrynę<ref name=BritA/>.