Lidia (kraina): Różnice pomiędzy wersjami

Lidyjczycy nalezą do [[języki anatolijskie|ludów anatolijskich]], grupy Indoeuropejczyków zamieszkujacej w II i I tys. p.n.e. dzisiejsze tereny [[Azja MniejszaAnatolia|Azji Mniejszej]] i [[Syria |Syrii]].

[[Medowie]] po podboju [[Asyria|Asyrii]] zaatakowali Lidię, prawdopodobnie aby uzyskać dostęp do [[Morze Egejskie|Morza Egejskiego]]. W chwili decydującej bitwy nastąpiło zaćmienie słońca, które przepowiedział [[Tales z Miletu]]. Po tej bitwie, która miała się odbyć 28 czerwca [[585 p.n.e.]], walczące strony zawarły pokój. W [[547 p.n.e.]] Lidia została zaatakowana przez perskiego władcę [[Cyrus]]a. Państwo lidyjskie, którego władcą był [[Krezus]], zawarło sojusz z [[Egipt]]em, [[Babilonia|Babilonią]] i [[Sparta|Spartą]]. Początkowo w wojnie z Cyrusem wojska Krezusa odnosiły sukcesy, lecz gdy zostały one wysłane na leże zimowe Cyrus zaatakował i zmusił Krezusa opuszczonego przez sojuszników do kapitulacji w [[546 p.n.e.]]. Sam władca Lidii wbrew [[Grecja|greckiej]] tradycji nie został stracony, lecz został [[Iran|perskim]] [[namiestnik]]iem Lidii{{fakt|data=2010-03}}. W [[334 p.n.e.]] Lidia została zdobyta przez [[Aleksander Macedoński|Aleksandra Macedońskiego]], a w [[133 p.n.e.]] przez [[imperium Rzymskie|imperium rzymskie]].

Lidyjczyczy zajmowali się hodowlą koni, owiec, których wełnę przerabiano w warsztatach [[miasto|miast]] [[Grecja|greckich]]. Lidia miała duże zasoby surowców, przede wszystkim [[Złoto|złota]], dzięki któremu władcy lidyjscy słynęli z zamożności. Ziemie lidyjskie nadawały się do uprawy dzięki dogodnemu położeniu wśród rzek.