Ballestrem: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Link tożsamy z tekstem linka |
|||
Linia 6:
Drzewo genealogiczne włoskich przodków rodziny sięga żyjącego w [[XVI wiek]]u '''Francesco Ballestrero''', mieszkającego w Asti koło [[Turyn]]u. Jego praprawnuk '''Marco Conte Ballestrero di Montalengho''' ożenił się z hrabianka Klarą Różą Frichingnano di Castellengo. Po ślubie przeniósł się do Turynu, gdzie wcześniej mieszkała jego wybranka. Po śmierci brata została dziedziczką części dóbr Castellengo. Synem Marco i Klary był urodzony w Turynie jesienią [[1709]] r. '''Giovanni Baptysta Angelo'''.
===Droga na Górny Śląsk===
Giovanni Baptysta nie pozostał długo w Turynie. Najpierw zaciągnął się do wojska księcia [[Weimar]]u. Później zmienił mundur na cesarski. Gdy wybuchła w [[1740]] r. [[Wojny śląskie|wojna o Śląsk]] między [[Habsburgowie|Habsburgami]] i [[Hohenzollernowie|Hohenzollernami]], służył w armii pruskiego króla. Gdy skończyły się walki, zwycięzcą był pruski władca [[Fryderyk II Wielki]], pozostał na Górnym Śląsku i w [[1748]] r. ożenił się z Marią Elżbietą von Stechow.
Teść Giovanniego – Franciszek Wolfgang von Stechow już od ponad 10 lat był właścicielem majątku [[Pławniowice]]. W tamtejszym pałacu znajdowała się główna siedziba rodziny von Stechow, a potem Ballestremów, aż do [[1945]] r.
Po przyłączeniu historycznego Śląska, w tym Górnego Śląska- do Prus został mianowany pierwszym starostą toszecko-gliwickim. Kupił wówczas [[Ruda (dzielnica Rudy Śląskiej)|Rudę]] i [[Zabrze#Biskupice|Biskupice]]. W [[1751]] r. przekształcił oba majątki w [[Majorat (majątek)|majorat]]. Odtąd niepodzielony majątek mógł odziedziczyć tylko jeden spadkobierca. Król Fryderyk Wielki zatwierdził nowy status dóbr [[23 stycznia]] [[1752]] r.
Kilka lat później Prusy i Austria znowu starły się w [[wojna siedmioletnia|wojnie siedmioletniej]]. Próba powrotu historycznego Śląska pod panowanie Habsburgów się nie powiodła. Giovanni Baptysta znowu znalazł się na polu walki. Zmarł na początku konfliktu, wskutek ran odniesionych w bitwie pod [[Praga|Pragą]] wiosną [[1757]] r.
Owdowiała Maria Elżbieta została z trójką kilkuletnich dzieci: '''Karolem Franciszkiem''' (7 lat), Marią Anną (6 lat) i '''Karolem Ludwikiem''' (2 lata). Rok później zmarł jej ojciec. Wychowaniem dzieci Giovanniego Baptisty zajęła się matka. Synowie wybrali kariery wojskowe: Karol Franciszek został oficerem kawalerii, a Karol Ludwik porucznikiem [[Kirasjerzy|kirasjerów]].
| |||