RAF Bomber Command: Różnice pomiędzy wersjami

W szeregach RAF BC służyło dziewiętnastu kawalerów odznaczenia [[Krzyż Wiktorii|Victoria Cross]], z czego dziewięciu pośmiertnie. Udekorowani zostali między innymi dwaj członkowie tej samej załogi za akcję przeprowadzoną 12 maja 1940 roku podczas walk w [[Belgia|Belgii]]. 12 Dywizjon RAF, wyposażony w przestarzałe samoloty [[Fairey Battle]], otrzymał rozkaz zaatakowania dwóch mostów na [[Kanał Alberta|Kanale Alberta]] w pobliżu [[Maastricht]]. z całego dywizjonu, składającego się z pięciu maszyn, cztery zostały strącone przez artylerię przeciwlotniczą i myśliwce niemieckie, zaś piąty powrócił do bazy mocno uszkodzony. Jeden z czterech zestrzelonych bombowców, dowodzony przez podporucznika-pilota Donalda Garlanda, znurkował z pułapu 2000 m i mimo silnego ognia zdołał zniszczyć jeden z mostów. Garland i jego obserwator, sierżant Tom Gray, zostali pośmiertnie udekorowani Krzyżami Wiktorii.

 

W początkowym okresie wojny RAF BC nastawione było na atakowanie wyłącznie celów militarnych, ale po rozpoczętych przez Niemców bombardowaniach miast brytyjskich, jak [[Londyn]] czy [[Coventry]], strategia sojuszników uległa zdecydowanej zmianie. [[Arthur Harris]], dowódca RAF Bomber Command, wskazywał na potrzebę złamania niemieckiego potencjału przemysłowego i ludzkiego, zniszczenia sieci transportowej i osłabienia morale ludności w Niemczech. Przystąpiono do nalotów dywanowych, których największe nasilenie nastąpiło w roku 1944. Ponosząc wielkie straty samoloty RAF BC (także polskie) bombardowały, głównie nocami, wszystkie większe niemieckie miasta, jak [[Berlin]], [[Hamburg]], [[Kolonia (Niemcy)|Kolonię]], czy w [[Bombardowanie Drezna|najbardziej kontrowersyjnym nalocie]] Drezno. W lipcu 1944 roku RAF BC osiągnęło największą liczebność personelu latającego i naziemnego: 1 185 833 osób, w tym ponad 100 000 kobiet.