Masakra w Sabrze i Szatili: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Wycofano edycje użytkownika 86.171.2.131 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to LaaknorBot.
m drobna korekta
Linia 10:
OWP używała południowego Libanu jako bazy wypadowej przeciwko Izraelowi, a Izrael dokonywał nalotów na pozycje OWP w Libanie. 6 czerwca 1982 Izrael zdecydował się na interwencję wojskową, wprowadzając 60 000 żołnierzy na teren Libanu. Interwencja ta została oficjalnie potępiona przez [[Organizacja Narodów Zjednoczonych|ONZ]]. Po dwóch miesiącach w wyniku działań [[Stany Zjednoczone|USA]] podpisano zawieszenie broni, na mocy którego Liban miał pozostawać pod nadzorem sił międzynarodowych.
 
1 września oficjalnie zakończono wycofywanie sił OWP z okolic Bejrutu. Dwa dni później Izrael otoczył obozy uchodźców swoimi wojskami. Izraelski Minister Obrony [[Ariel Szaron]] wydał oświadczenie stwierdzające, że 2000 wojownikówbojowników OWP pozostało w Bejrucie.
 
14 września prezydent-elekt Libanu, lider Falangi [[Beszir Dżemajel]] zginął w wyniku zamachu bombowego, który – jak się później okazało – został przeprowadzony przez prosyryjskiego bojówkarza. O zabójstwo obwiniono początkowo OWP. W kilka godzin po zamachu [[Ariel Szaron]] zdecydował o ponownym wkroczeniu sił izraelskich do zachodniej (muzułmańskiej) części Bejrutu. Oddziały izraelskie otoczyły obozy uchodźców palestyńskich Sabra i Szatila.