Ulica Podgórna w Poznaniu: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
MOs810 (dyskusja | edycje)
m poprawa linków, drobne redakcyjne (a Kolejorz strzela gola!!!!)
MOs810 (dyskusja | edycje)
m poprawa linków
Linia 18:
| sekundE =
}}
'''Ulica Podgórna w Poznaniu''' – ulica, stromo opadająca z zachodu na wschód, łącząca aleje[[Aleje Karola Marcinkowskiego w Poznaniu|Aleje Marcinkowskiego]] z placem Wiosny Ludów i dalej biegnąca w kierunku ul. [[Garbary (Poznań)|Garbary]] jest interesująca ze względu na swoich dawnych mieszkańców.
 
Najmniejsza, neoklasycystyczna, jednopiętrowa kamieniczka, obecnie Podgórna 6 (wówczas 7) gościła dwóch z nich. Po powrocie z więzienia w [[1837]] roku zamieszkał w niej lekarz i społecznik [[Karol Marcinkowski]]. Ponieważ udało mu się doprowadzić do zlikwidowania panującej wówczas w mieście epidemii [[cholera|cholery]], w dowód uznania uzyskał amnestię. W kamienicy tej mieszkał aż do śmierci w [[1846]], o czym przypomina tablica pamiątkowa na murze. Już rok później (w [[1847]]) w tym samym domu urodził się [[Paul von Hindenburg]] – niemiecki dowódca z czasów [[I wojna światowa|I wojny światowej]], a później prezydent [[Republika Weimarska|Republiki Weimarskiej]]. Niemcy w [[1916]] roku przemianowali ulicę na ''Hindenburgstrasse'', a w tym budynku postanowili urządzić ''Hindenburgmuseum'', jednak nie udało im się zrealizować tego pomysłu, gdyż od [[1900]] roku kamienica znajdowała się w rękach polskich. Tablica upamiętniająca Hindenburga wisiała na tym budynku jedynie w latach [[1939]]-[[1945]].