Wikipedia

Komunistyczna Partia Zachodniej Ukrainy: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
AlohaBOT (dyskusja | edycje)
157 447 edycji
m destubizacja
dodano informacje
Linia 1:
'''Komunistyczna Partia Zachodniej Ukrainy''', '''KPZU''' -– ukraińskipolska oddziałpartia [[Komunistycznakomunistyczna Partia Polski|KPP]], działaładziałająca w województwach lwowskim, stanisławowskim, tarnopolskim i wołyńskim.
 
Prekursorami późniejszej KPZU były:
*grupy socjalistyczno-komunistyczne Borysławia, Drohobycza i Stryja
*działacze [[Internacjonalna Rewolucyjna Socjal-Demokracja|IRSD]] ([[Osyp Kriłyk]] ''Wasylkiw'', [[Roman Kuźma]], [[Roman Rozdolśkyj]])
*działacze [[Ukraińska Komunistyczna Partia (borotbistów)|borotbistów]] ([[Karol Sawrycz]], [[Mykoła Chrystowyj]], [[Mychajło Jałowyj]])
 
Partia powstała w październiku [[1923]] z przekształcenia [[Komunistyczna Partia Galicji Wschodniej|Komunistycznej Partii Galicji Wschodniej]]. Opowiadała się za przyłączeniem południowo-wschodniej części [[Polska|Polski]] do [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]]. W [[1924]] połączyła się z [[Ukraińska Partia Socjal-Demokratyczna|Ukraińską Partią Socjal-Demokratyczną]] (USDP), następnie w 1925 została wcielona na zasadzie autonomii do [[Komunistyczna Partia Robotnicza Polski|Komunistycznej Partii Robotniczej Polski]].<br>
Czołowi przywódcy: Szpilman, N.Chomyn, [[Ostap Dłuski]], Roman Kuźma, [[Osyp Kriłyk]], Wasylkiw, I. Senyk, [[Ozjasz Szechter]].▼
 
W [[1927]] większość członków KPZU poparła ''odchylenie nacjonalistyczne'' (czyli kierunek ukrainizacyjny) [[Ołeksandr Szumski|Ołeksandra Szumskiego]], co spowodowało szybką reakcję [[Łazar Kaganowicz|Łazara Kaganowicza]]. Partia została oskarżona o zdradę idei komunistycznej, i podzieliła się. Większość (''szumskiści'') popierała politykę ukrainizacji Szumskiego w USRR, natomiast mniejszość pozostała wierna Kaganowiczowi. [[18 lutego]] [[1928]] większość (''wasylkiwcy'') pod przewodnictwem Kriłyka i Kuźmy została wykluczona z Kominternu, i od tej pory występowały dwie partie: KPZU-większość i KPZU-mniejszość. Przedstawiciele ''wasylkiwców'' występowali przeciw polityce Stalina i Kaganowicza, żądali realnej ukrainizacji USRR. Pod koniec 1928 KPZU-większość ogłosiła samorozwiązanie, a jej liderzy wyznali swoje błędy, i wyjechali do ZSRR, gdzie wkrótce zostali zgładzeni.
Organy prasowe: "[[Nasza Prawda]]", "[[Ziemla i Wola]]", "[[Walka Mas]]", "Kultura", "Trybuna Robotnicza".>▼
 
▲ Czołowi przywódcy: [[Aleksander Szpilman]], N.[[Nestor Chomyn]], [[Ostap Dłuski]], Roman Kuźma ''Turianśkyj'', [[Osyp Kriłyk]], Wasylkiw, I. Senyk, [[Ozjasz Szechter]], [[Hryhorij Iwanenko]] ''Barnaba'', [[Myron Zajaczkiwśkyj]] ''Kosar''.
Partię rozwiązano w [[1938]] roku, rehabilitowano w [[1956]]. Podlegały jej organizacje: [[Ukraińskie Zjednoczenie Włościańskie]] i [[Partia Wolności Ludu]].
 
▲Organy prasowe: "[[Nasza Prawda]]", "[[Ziemla i Wola]]", "[[Walka Mas]]", "Kultura", "Trybuna Robotnicza".> Podlegały jej organizacje: [[Ukraińskie Zjednoczenie Włościańskie]] i [[Partia Wolności Ludu]].
 
Partię rozwiązano w [[1938]] roku, razem z Komunistyczną Partią Polski. Większość jej działaczy została aresztowana przez Sowietów podczas pierwszej okupacji radzieckiej (1939-1941), i zlikwidowana.
 
Partię zrehabilitowano w [[1956]].
 
== Linki zewnętrzne ==
* [http://www.nowaukraina.org/nu2-2006/04_seku_2_2006.pdf Ukraińskie organizacje i partie polityczne w Drugiej Rzeczypospolitej (do 1926 roku)], s. 25-28
 
{{Ukraińskie partie II RP}}
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/Komunistyczna_Partia_Zachodniej_Ukrainy”