Komunistyczna Partia Zachodniej Ukrainy: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
dodano informacje
odstęp
Linia 10:
W [[1927]] większość członków KPZU poparła ''odchylenie nacjonalistyczne'' (czyli kierunek ukrainizacyjny) [[Ołeksandr Szumski|Ołeksandra Szumskiego]], co spowodowało szybką reakcję [[Łazar Kaganowicz|Łazara Kaganowicza]]. Partia została oskarżona o zdradę idei komunistycznej, i podzieliła się. Większość (''szumskiści'') popierała politykę ukrainizacji Szumskiego w USRR, natomiast mniejszość pozostała wierna Kaganowiczowi. [[18 lutego]] [[1928]] większość (''wasylkiwcy'') pod przewodnictwem Kriłyka i Kuźmy została wykluczona z Kominternu, i od tej pory występowały dwie partie: KPZU-większość i KPZU-mniejszość. Przedstawiciele ''wasylkiwców'' występowali przeciw polityce Stalina i Kaganowicza, żądali realnej ukrainizacji USRR. Pod koniec 1928 KPZU-większość ogłosiła samorozwiązanie, a jej liderzy wyznali swoje błędy, i wyjechali do ZSRR, gdzie wkrótce zostali zgładzeni.
 
Czołowi przywódcy: [[Aleksander Szpilman]], [[Nestor Chomyn]], [[Ostap Dłuski]], Roman Kuźma ''Turianśkyj'', [[Osyp Kriłyk]], I. Senyk, [[Ozjasz Szechter]], [[Hryhorij Iwanenko]] ''Barnaba'', [[Myron Zajaczkiwśkyj]] ''Kosar''.
 
Organy prasowe: "[[Nasza Prawda]]", "[[Ziemla i Wola]]", "[[Walka Mas]]", "Kultura", "Trybuna Robotnicza". Podlegały jej organizacje: [[Ukraińskie Zjednoczenie Włościańskie]] i [[Partia Wolności Ludu]].