FIM-92 Stinger: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Dinamik-bot (dyskusja | edycje)
m robot dodaje: ps:سټېنګر FIM-92
mNie podano opisu zmian
Linia 27:
Zdaniem wielu ekspertów, jedną z głównych przyczyn niepowodzeń radzieckich w Afganistanie były wysokie straty w ludziach i sprzęcie, których powodem było m. in. posiadanie przez [[mudżahedini|mudżahedinów]] broni przeciwlotniczej w postaci Stingerów. Możliwość stosunkowo skutecznego atakowania celów powietrznych była do końca działań bojowych poważnym atutem partyzantów. Wczesną jesienią [[1986]], tuż przed pojawieniem się Stingerów, wojna wydawała się pogrążać w impasie. Wielu zachodnich analityków uważało, że zwycięstwo jest poza zasięgiem mudżahedinów. Lecz po otrzymaniu Stingerów partyzanci odzyskali inicjatywę taktyczną, co w dużym stopniu miało wpływ na bieg wojny.
 
W lutym [[1993]] przedstawiciele prezydenta Czeczenii [[Dżochar Dudajew|Dżohara Dudajewa]] prowadzili w Londynie negocjacje w sprawie zakupu 2 tys. wyrzutni Stinger dla sił zbrojnych republiki. Ostatecznie do transakcji nie doszło z powodu zamordowania czeczeńskich reprezentantówwysłanników. Jednak kilka przemyconych wyrzutni, znajdowało się na wyposażeniu bojowników podczas [[I wojna czeczeńska|I wojny czeczeńskiej]]. Jedna z nich została użyta w Groznym w sierpniu [[1996]] przeciwko rosyjskim samolotom. Wystrzelono dwie rakiety, jednak obydwie chybiły na skutek nieumiejętnego posługiwania się tą bronią przez czeczeńską obsługę.<ref>Mirosław Kuleba, ''Imperium na kolanach. Wojna w Czeczeni 1994-1995''. Warszawa 1998.</ref>
 
== Zobacz też ==