Topór z Wandsbek: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Orton (dyskusja | edycje)
drobne techniczne
Kzk (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne
Linia 1:
'''Topór z Wandsbek''' to- tytuł głośnej w swoim czasie powieści [[Niemcy|niemieckiego]] [[pisarz]]a [[Arnold Zweig|Arnolda Zweiga]].
 
''Topór...'' ma zabarwienie wyraźnie antynazistowskie. Wedle samego autora do jego napisania zainspirowała go przeczytana w [[1938]] roku (kiedy przebywał w [[Palestyna|Palestynie]]) krótka notatanotatka prasowa o samobójstwie kata w III Rzeszy.
 
Rzecz dzieje się w roku [[1937]], w [[Hamburg]]u. Głównym bohaterem jest rzeźnik i gorliwy członek [[Narodowosocjalistyczna Niemiecka Partia Robotników|NSDAP]] '''Albert Teetjen'''. Zakład Teetjena znajduje się na skraju bankructwa, z powodu silnej konkurencji.
 
Żona Alberta, Stina, podsuwa mu pomysł, aby napisał do swego dawnego kolegi z wojska (służyli razem na [[Litwa|Litwie]]), a obecnie bogatego armatora, '''Hansa Footha''' z prośbą o pomoc w trudnej sytuacji.
 
Tymczasem [[Adolf Hitler]] nie chce przyjechać do Hamburga, póki nie zostaną straceni czterej komuniści, skazani w naciąganym procesie. Jednakże mistrz [[topór|topora]] (w Hamburgu używano co prawda [[gilotyna|gilotyny]], ale skazańcy mieli zostać ścięci toporem na osobiste życzenie [[Hermann Göring|Hermanna Göringa]]) z [[Magdeburg]]a, choruje obłożnie, zaś dyrektor więzienia, '''Henryk Koldewey''' stara się zrobić wszystko co w jego mocy, aby uniemożliwić jego wykonanie, w czym pomagają mu lekarka '''Kaete Neumeier''', która zna od dawna głównego skazańca, '''Frydka Timmego''' i córka dyrektora '''Annette Koldewey'''.
 
Tymczasem Footh, który jest również przyjacielem Annette, proponuje Teetjenowi, by ten zastąpił kata z Magdeburga i zarobił przy tej okazji kilka tysięcy marek, tak mu potrzebnych. Albert ochoczo przyjmuje propozycję. Natomiast po wykonaniu wyroku dr Neumeier i Annette Koldewey szukają sposobu na odnalezienie i wywarcie zemsty na nieznanym sobie kacie. Cel ten udaje im się w końcu osiągnąć, zmuszając zaszczutego Teetjena i jego żonę do popełnienia [[samobójstwo|samobójstwa]]. Oburzeni Hamburczycy okazują katu jawną wrogość i bojkotują jego interes (''Tego się nie robi!'').