Okres Uruk: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m robot dodaje: zh:烏魯克時期 |
dopisanie innej nazwy mozaiki świekowej |
||
Linia 18:
Znaczny wzrost urbanizacji południowej Mezopotamii wynikał przede wszystkim ze wzrostu demograficznego ludności tego regionu, a to zjawisko z kolei było efektem z jednej strony sprzyjających waunków bytowania (i co za tym idzie większego przyrostu naturalnego niż w okresach poprzednich) oraz znacznego napływu nowej ludności koczowniczej z północy i wschodu na tereny Mezopotamii. Ludność napływowa, przyciągnięta być może korzyściami z uprawy nawadnianych pól już w okresie Ubajd, osiedlała się głównie przy biegu rzek ([[Eufrat]] i [[Tygrys (rzeka)|Tygrys]]), wokół starszych ośrodków osadniczych kultury Ubajd (które już od dawna były ośrodkami handlowymi i kultowymi) oraz tworzyła zupełnie nowe osiedla.
W stosunku do poprzedniego okresu (Ubajd) zmieniła się architektura i zabudowa miasta - w jego centralnym miejscu stała świątynia, jako budowla już znacznie bardziej okazała, która stała się ośrodkiem administracyjnym miasta i okolic. Miała ona zazwyczaj wydłużony kształt litery 'T' z długą centralna nawą. Ściany dekorowano zwykle techniką tzw. mozaiki ćwiekowej(inaczej zwaną mozaiką sztyftową) w różne wzory geometryczne. Podstawowym budulcem obiektow mieszkalnych i swiątyń była glina, z której, zwłaszcza pod koniec okresu Uruk, wykonywano suszone cegły, formowane ręcznie w kształcie wydłużonych sztabek. Obok cegieł stosowano także importowany wapień.
Sztuka okresu Uruk poza [[Gliptyka|gliptyką]] nie wnosi w zasadzie nic oryginalnego - rzeźba, reprezentowana m.in. przez kamienne figurki postaci męskich, nie jest zbyt licznie reprezentowana w znaleziskach archeologicznych tej kultury (będzie ona domeną następnego okresu - [[Dżemdet Nasr|Dżamdat Nasr]]). Zastosowanie metalu - miedzi - ograniczało się tylko do potrzeb użytkowych, czyli wyrobu toporów, grotów strzał itp.
| |||