Plan operacyjny „Wschód”: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m lit., ort. |
WP:SK, poprawa linków |
||
Linia 6:
Do jego opracowania przystąpiono w 1935. Początkowo do jego opracowania wykorzystywano wcześniejsze studia operacyjne prowadzone na kierunkach ewentualnych zagrożeń ze strony [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]]. Prace planistyczne zakończono w 1938. W tym też roku, wobec interwencji dyplomatycznej ZSRR wobec Polski<ref>Kryzys polsko sowiecki powstał w wyniku pogarszających się stosunków polsko-litewskich oraz niemiecko-czechosłowackich.</ref> i przesunięciami sowieckich jednostek wojskowych w kierunku granicy z Polską, przystąpiono do prac związanych z uruchomieniem planu operacyjnego Wschód. Wykonano dokumenty operacyjne. W wyniku działań dyplomatycznych konflikt został zażegnany.
=== Założenia planu ===
W 1936 nowy Generalny Inspektor Sił Zbrojnych gen. [[Edward Śmigły-Rydz]] wydał wytyczne do opracowania planu. Miał to być plan defensywny z elementami obrony manewrowej. Należało tak prowadzić działania, by kanalizować uderzenia nieprzyjaciela na dogodnych, wybranych przez siebie kierunkach, zadać mu jak największe straty i stwarzać warunki do rozstrzygnięć przez stosowanie zwrotów zaczepnych. Dużą zatem rolę miały spełniać odwody strategiczne. Przewidywano prowadzenie operacji zaczepnych zarówno na wybranych kierunkach operacyjnych jak i w skali strategicznej. . W obu przypadkach planowano działanie sił sojuszniczych.
Linia 15:
'''Zadania związków operacyjnych'''
Armia "Podole" miała bronić pasa o szerokości 180 km od granicy z Rumunią do [[Dederkały Wielkie|Derkał]]. Armia "Wołyń" miała bronić ok. 150 km odcinek od Dederkał do [[Horyń|Horynia]], a Samodzielna Grupa Operacyjna "Polesie" do wysokości [[Kleck
Około 120 km odcinka do Puszczy Nalibockiej broniła Armia "Baranowicze" . Na 200 kilometrach bronić się miała Armia "Wilno". Jej pas obrony sięgał granicy z [[Łotwa|Łotwą]]. Pierwszorzutowe armie posiadałyby łącznie osiemnaście dywizji piechoty, osiem brygad kawalerii oraz prawie wszystkie jednostki KOP-u. Odwodowe związki operacyjne liczyły dwanaście dywizji piechoty, a siedem dywizji rezerwowych stanowiłoby odwód Naczelnego Wodza.
=== Planowany skład organizacyjny ===
Prawdopodobnie przygotowywano następujące związki operacyjne (od północy):
* [[Armia Wilno]] - inspektor armii (planowany dowódca armii ) - gen. dyw. [[Stefan Dąb-Biernacki]]
Linia 28:
** [[17 Wielkopolska Dywizja Piechoty|17 Dywizja Piechoty]] (z Gniezna)
* Armia Baranowicze - inspektor armii (planowany dowódca armii) gen. dyw. [[Tadeusz Piskor]]
* [[
* Armia Wołyń - inspektor armii (planowany dowódca armii) gen. dyw. [[Stanisław Burhardt-Bukacki]]
* Armia Podole - inspektor armii (planowany dowódca armii) gen. dyw. [[Kazimierz Fabrycy]]
Linia 43:
== Bibliografia ==
{{Bibliografia start}}
* {{Cytuj książkę | nazwisko = Szubański | imię = Rajmund. | tytuł = Plan operacyjny "Wschód" | data = 1994 | wydawca = Wydawnictwo Bellona | miejsce = Warszawa | isbn = 83-11-08313-4 | strony =
*{{Cytuj książkę | nazwisko = Grzelak | imię = Czesław | tytuł = Kampania polska 1939 roku : początek II wojny światowej | data = 2008 | wydawca = "Rytm" | miejsce = Warszawa | isbn = 978-83-7399-279-5 | strony =
* [http://knhw.marcin-lewandowski.xip.pl/forum/viewtopic.php?p=1545 Plan operacyjny "Wschód"]
{{Bibliografia stop}}
|