Bitwa pod Fuzhou: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
bitwa pod fuzhou
 
m lit.
Linia 23:
 
==Tło==
Od 1883 między Chinami a Francją toczyła się niewypowiedziana wojna o zwierzchnictwo nad [[Wietnam]]em. W maju 1884 [[Li Hongzhang]] zawarł układ z kapitanem Francois Ernestem Fourier'em, który przewidywał wycofanie wojsk chińskich z [[Tonkin]]u (nie określając jednak czasu). Na skutek niejasności w traktacie i ambicji obu stron, doszło do starcia pod Bac Le. Francuska opinia publiczna i prokolonizatorski rząd [[Jules Ferry|Jules'a Ferry'ego]] żądały odwetu, a przynajmniej wysokiego odszkodowania. Aby skłonić Pekin do ustępstw, Francuzi skierowali przeciw Chinom Eskadrę Dalekowschodnią adm. [[Amédée Courbet]]'a. Admirał Courbet postanowił przede wszystkim zlikwidować jedyną liczącą się na południowym obszarze działań siłę chińską: eskadrę Fujian, stacjonującą w [[Fuzhou]]. Port ten był idealnym celem, bo oprócz bazy floty znajdował się w nim — zbudowany zresztą z francuską pomocą — [[arsenał]] oraz [[stocznia]], lecz był z dala od głównych ośrodków handlu międzynarodowego, co zmniejszało ryzyko incydentu dyplomatycznego.
 
==Przygotowania do bitwy==
W lipcu 1884 Courbet zwiększał liczbę swoich okrętów na kotwicowisku na [[Min Jiang (Fujian)|rzece Min]], koło [[Fuzhou]]. Wzdłuż rzeki prowadzącej do Fuzhou, portu otwartego na mocy [[traktat nankiński|traktatu nankińskiego]] po [[I wojna opiumowa|I wojnie opiumowej]], Chińczycy posiadali silne [[artyleria nadbrzeżna|baterie nadbrzeżne]], zdolne zablokować wąski odcinek rzeki między kotwicowiskiem a otwartym morzem. Fortów owych, na mocy traktatu, w ogóle nie powinno być; posiadając je, obrońcy nie podjęli żadnych działań, by je wykorzystać (być może bojąc się wywołania międzynarodowego incydentu)<ref name="Wright" /> .
 
Próby nacisku przez atak na [[Keelung]] się nie powiodły, więc Courbet zdecydował przystąpić do akcji. 21 sierpnia otrzymał zezwolenie z Paryża. Zostawiwszy u ujścia rzeki [[krążownik]]i "Châteaurenault" (1420 t, 1x160mm, 6x140 mm) i "Sane" (2017 t, 6x140 mm)<ref name="Conway" />, z pozostałymi okrętami przeszedł wąską (do 400 m) rzeką na tzw. [[Kotwicowisko|Kotwicowisku]] Pagody, nazwane tak od buddyjskiej budowli na sąsiadującym wzgórzu. Tam zakotwiczył naprzeciw okrętów chińskich, w bezpośredniej bliskości stoczni i arsenału. 22 sierpnia ostrzegł zarówno kapitanów obecnych na kotwicowisku jednostek neutralnych, jak i władze chińskie, że następnego dnia rozpocznie działania<ref name="wieczorkiewicz" />.
Linia 50:
 
{{Przypisy|przypisy=
<ref name="Conway">Wielkość i uzbrojenie wszystkich okrętów według {{cytuj książkę|nazwisko=Chesneau|imię=Roger|tytuł=TConwayConway's All the World's Fighting Ships, 1860-1905|wydawca=Conway Maritime Press|miejsce=London|data=1979|isbn=0-85177-133-5|nazwisko2=Kolesnik|imię2=Eugène|strony=64-5}}</ref>
<ref name="Wright">{{cytuj książkę|nazwisko=Wright|imię=Richard N.J. |tytuł=The Chinese Steam Navy, 1862-1945|wydawca=Chatham Publishing|miejsce=London|data=2001|isbn=1-86176-144-9|strony=64-5}}</ref>
<ref name="wieczorkiewicz">{{Cytuj książkę | nazwisko = Wieczorkiewicz | imię = Paweł Piotr | tytuł = Historia wojen morskich, t.2 | data = 1995 | wydawca = Wydawnictwo Puls | miejsce = Warszawa | isbn = 1-85917-030-7|strony=263}}</ref>