Jules Gratier: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
St.Mons (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne
Olos88 (dyskusja | edycje)
m lit.
Linia 1:
'''Jules Victor Gratier''' (ur. 25 czerwca 1863 w Barraux w departamencie Isére, zm. 23 września 1956 w La Tronche w departamencie Isére) Naczelny Dowódca wojsk Sprzymierzonych na Górnym Śląsku w okresie działania [[Międzysojusznicza Komisja Rządząca i Plebiscytowa na Górnym Śląsku|Międzysojuszniczej Komisji Rządzącej i Plebiscytowej]].
[[Plik:Gen Henri Le Rond.jpg|thumb|250px|right|Z lewej stoi gen. Jules Victor Gratier]]
Pierwsza wzmianka o nim pojawia się w roku 1882 - został wtedy przyjęty do szkoły wojskowej w Saint-Cyr. Opuszczał ją w 1884 roku na miejscu 255 wśród 406 uczniów.W ocenie profesorów był oceniany jako zdolny i inteligentny, o naturze zdecydowanej. Jako podporucznik trafił do 105. Regimentu Piechoty. Początkowe szkolenia przeszedł we Francji a następnie trafił do Tunezji i wziął udział w kampanii wojennej w latach 1885-1888. Następnie w latach 1888-1893 walczył w Algierii. Jego dwaj synowie polegli w trakcie walk podczas I wojny światowej.On przeżył i miał możliwość wyróżnienia się na tle innych oficerów co pozwoliło mu na szybki awans. Zaczynał w sierpniu 1914 roku. W 1916 zorganizował 46. Dywizję Piechoty Strzelców Alpejskich i w jej szeregach walczył do końca wojny. Do jego zasług zalicza się okres od 27 września do 8 października gdy przerpowadził komplet operacji zakończonych rozbiciem pozycji Hindenburga na północy od Saint-Quentin. Przygotował i 4 listopada 1918 roku przeprowadził śmiałą operację forsowania kanału de la Sambre, w wyniku czego front przesunął się o 35 kilometrów na wschód a do niewoli dostało się 1450 niemieckich żołnierzy oraz liczne działa i armaty.