'''Henryk V Blondel''' (ur. [[1212]] r., zm. [[24 grudnia]] [[1281]] r. w [[Moguncja|Moguncji]]) – [[Władcy Luksemburga|hrabia Luksemburga]] od [[1247]] r.
Był najstarszym synem hrabiny [[Luksemburg]]a [[ErmesindaErmezynda I Luksemburska|Ermezyndy]] z jej drugiego małżeństwa z [[Walram III z Limburga|Walramem III]], [[władcy Limburga|księciem Limburga]]. Po śmierci matki w 1247 r. odziedziczył tron hrabiowski w [[Luksemburg]]u, a także [[Arlon]]. Próbował poszerzać terytorium księstwa drogą ekspansji zbrojnej, poniósł jednak porażkę w dwóch wojnach. Sukcesy w działaniach w celu powiększenia znaczenia Luksemburga przyniosły natomiast działania matrymonialne hrabiego. Warto zwrócić uwagę, że wszystkie trzy małżeństwa córek Henryka silniej wiązały Luksemburg ze strefą romańską, doprowadziły m.in. do zwiększenia popularności [[język francuski|języka francuskiego]] w tym rejonie, dowodzą także coraz silniejszego wiązania się hrabiego Luksemburga z [[władcy Francji|królami francuskimi]], mimo pozostawania częścią słabnącego [[Święte Cesarstwo Rzymskie Narodu Niemieckiego|Rzeszy Niemieckiej]]. W okresie panowania Henryka Luksemburg poszerzył się o hrabstwo [[Vianden]], [[Arrancy]], [[Amel|Ambleve]] i [[St. Vith]].
Jako pierwszy z władców Luksemburga pieczętował się herbem, który dziś stanowi [[herb Luksemburga]]: lew limburski w polu w białe i błękitne pasy ułożone poziomo.
