U Pana Boga za piecem: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Uki138 (dyskusja | edycje)
→‎W pozostałych rolach: poprawa linków
Drob. red.
Linia 30:
| stopklatka_id = 282
}}
[[Plik:Swieto Policji-Bialystok-090717-1.jpg|thumb|250px|right|Henryk w radiowozie KP Królowy Most]]
{{wikiquote|z U Pana Boga za piecem}}
'''''U Pana Boga za piecem''''' – [[polski]], [[komedia|komediowy]] [[film fabularny]] z roku [[1998 w filmie|1998]] w reżyserii [[Jacek Bromski|Jacka Bromskiego]].
 
'''''U Pana Boga za piecem''''' - [[polski]], [[komedia|komediowy]] [[film fabularny]] z roku [[1998 w filmie|1998]] w reżyserii [[Jacek Bromski|Jacka Bromskiego]], pierwsza część trylogii filmowej mieszczącej również [[U Pana Boga w ogródku]] i [[U Pana Boga za miedzą]].
Film zebrał liczne nagrody, w tym m.in.: nagroda publiczności na festiwalach w Słupcy k. Konina ([[1999]]) i w Chicago ([[1998]]), Brązowe Grono na Lubuskim Lecie Filmowym w Łagowie ([[1998]]), Brązowy Granat na Festiwalu Filmów Komediowych w Lubomierzu ([[1999]]) oraz kilka nagród na [[XXIII Festiwal Polskich Filmów Fabularnych|XXIII Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni]].
 
== Opis filmu ==
Autobus, przewożący pasażerów z [[Republika Białoruś|Białorusi]] zostanie sterroryzowany przez ukraińską mafię. Przestępcy żądają w pobliskim lesie haraczu. Jedna z pasażerek, Marusia nie chcąc złożyć okupu zostaje wysadzona na pobliskim przystanku autobusowym. Po wypadku spowodowanym przez mafię, w wyniku którego policyjny polonez ląduje w rowie kobieta postanawia złożyć zeznania na posterunku Policji w Królowym Moście. Mimo złożenia zeznań postanawia pomieszkać w mieście parę dni, mając nadzieję na zwrócenie zabranych dolarów. Zostaje ugoszczona w organistówce, w pobliskiej parafii. Przy okazji poznaje Witka, organistę. Wiedząc, że niedługo będzie musiała opuścić Polskę zobowiązuje się zaśpiewać "Ave Maria" na ślubie córki wójta Królowego Mostu. W między czasie komendant Królowego Mostu prowadzi śledztwo przeciw bossowi ukraińskiej mafii, "Gruzinowi". Po pewnym czasie namierza przestępcę, zastawia na niego pułapkę i odzyskuje pieniądze Marusi. Tym sposobem przepędza mafię z Królowego Mostu, narażając się jednocześnie proboszczowi tej miejscowości, gdyż w trakcie swej akcji postrzela "Gruzina". Marusia odzyskawszy swe pieniądze zamierza wrócić do rodzinnych stron, jednakże Witek, poznany organista, prosi ją o rękę. Ostatecznie Witek wraz z Marusią zostają w Królowym Moście.
 
[[Plik:Swieto Policji-Bialystok-090717-1.jpg|thumb|250px|right|Henryk w radiowozie KP Królowy Most]]
== Obsada ==
* [[Ira Łaczina]] – Marusia
Linia 44 ⟶ 40:
* [[Krzysztof Dzierma]] – proboszcz
* [[Andrzej Zaborski]] – Henryk, komisarz policji
 
== W pozostałych rolach ==
* [[Ania Janowska]] – Tania
* [[Artur Krajewski]] – Sławek "Rudy"
Linia 78 ⟶ 72:
* [[Waldemar Dolecki]] - pasażer autobusu
* [[Alina Skiepko-Gielniewska]] – pasażerka autobusu
 
== Fabuła ==
Autobus, przewożący pasażerów z [[Republika Białoruś|Białorusi]] zostanie sterroryzowany przez ukraińską mafię. Przestępcy żądają w pobliskim lesie haraczu. Jedna z pasażerek, Marusia nie chcąc złożyć okupu zostaje wysadzona na pobliskim przystanku autobusowym. Po wypadku spowodowanym przez mafię, w wyniku którego policyjny polonez ląduje w rowie kobieta postanawia złożyć zeznania na posterunku Policji w Królowym Moście. Mimo złożenia zeznań postanawia pomieszkać w mieście parę dni, mając nadzieję na zwrócenie zabranych dolarów. Zostaje ugoszczona w organistówce, w pobliskiej parafii. Przy okazji poznaje Witka, organistę. Wiedząc, że niedługo będzie musiała opuścić Polskę zobowiązuje się zaśpiewać "Ave Maria" na ślubie córki wójta Królowego Mostu. W między czasie komendant Królowego Mostu prowadzi śledztwo przeciw bossowi ukraińskiej mafii, "Gruzinowi". Po pewnym czasie namierza przestępcę, zastawia na niego pułapkę i odzyskuje pieniądze Marusi. Tym sposobem przepędza mafię z Królowego Mostu, narażając się jednocześnie proboszczowi tej miejscowości, gdyż w trakcie swej akcji postrzela "Gruzina". Marusia odzyskawszy swe pieniądze zamierza wrócić do rodzinnych stron, jednakże Witek, poznany organista, prosi ją o rękę. Ostatecznie Witek wraz z Marusią zostają w Królowym Moście.
 
== Nagrody ==
* publiczności na festiwalach w Chicago (1998) i w Słupcy k. Konina (1999)
* Brązowe Grono na Lubuskim Lecie Filmowym w Łagowie (1998)
* Brązowy Granat na Festiwalu Filmów Komediowych w Lubomierzu (1999)
* kilka nagród na [[XXIII Festiwal Polskich Filmów Fabularnych|XXIII Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni]]
 
== Ciekawostki ==
* Wielu [[aktor]]ów grających w [[film]]ie to aktorzy białostockiego [[teatr]]u lalek
* Podczas ślubu Sławka Marusia śpiewa "Ave Maria". Jednak w rzeczywistości śpiewała to Ewa Nykas.
* Podczas napisów końcowych pojawia się piosenka "Serce rozbitkiem jest" w wykonaniu zespołu [[Firebirds]]
* Film był kręcony w: [[Sokółka|Sokółce]] (kościół, plebania, komisariat), [[Białystok|Białymstoku]] (targ), [[Janów (województwo podlaskie)|Janowie]] (dyskoteka), na [[Droga krajowa nr 65 (Polska)|szosie z Białegostoku do Bobrownik]] oraz w [[Królowy Most|Królowym Moście]], gdzie dzieje się akcja filmu.
* Marusia i Witek idą na dyskotekę, gdzie pewien zespół śpiewa piosenki. Jedna z nich została nagrana w Studiu Jumilexu w Warszawie (Piosenka pt. "Plaża" w wykonaniu zespołu Hit)