Kościół Najświętszej Marii Panny w Ostrowie Wielkopolskim: Różnice pomiędzy wersjami

Kamień węgielny pod budowę kościoła dla parafii ewangelickiej położono 12 sierpnia [[1777]] roku staraniem ostrowskich luteran oraz za zgodą ([[1776]]) i poparciem właściciela miasta, [[Radziwiłłowie|Michała Hieronima Radziwiłła]], który to ofiarował także grunt i budulec. Budowę ukończono [[13 czerwca]] [[1778]] roku, a [[konsekracja kościoła|konsekracja]] nastąpiła już [[2 października]] tego samego roku. Do [[1806]] roku funkcjonował przykościelny cmentarz. W [[1816]] dokonano, dzięki wsparciu [[Antoni Henryk Radziwiłł|Antoniego Radziwiłła]], pierwszego remontu. W [[1855]] roku wzniesiono nową, murowaną wieżę na miejscu poprzedniej, z [[1819]] roku. Na początku XX wieku parafia nosiła się z zamiarem rozebrania starego kościoła i budowy nowego, murowanego. W ostateczności skończyło się tylko na dobudowaniu nowej zakrystii. W roku [[1945]] Mały Kościółek otrzymał, po przekazaniu [[katolicyzm|katolikom]], wezwanie [[Biblia|Najświętszej Marii Panny]]. W latach [[1945]]-[[1959]] kościół pełnił funkcję garnizonowego i należał do [[Konkatedra św. Stanisława Biskupa w Ostrowie Wielkopolskim|parafii św. Stanisława]], niewiele później utworzono osobną parafię. W latach 50. i 60. zmodernizowano wnętrze (m.in. dokonano w [[ołtarz]]u zmian zgodnych z zaleceniami [[Msza święta#Zmiany w liturgii mszalnej po II Soborze Watykańskim|liturgii posoborowej]]), a w [[1973]] roku zmieniono hełm wieży z gotyckiego na barokowy. Od lat 90. w kościele ponownie odbywają się msze nabożeństwa[[Kościół Ewangelicko-Augsburski w RP|ewangelickie]].

Wyposażenie wnętrza utrzymane jest w stylu późnobarokowym. Na bokach nawy znajdują się, typowe dla kościołów ewangelickich z epoki, wsparte na drewnianych filarach, podwójne [[empora|empory]]. Na elementach tych empor można znaleźć barokową ornamentykę (m.in. Mariogram), ażurową dekorację snycerską (Chrystogram). Chór wsparty jest na dwóch rzędach filarów. Świątynia przesklepiona jest drewnianym stropem z [[faseta|fasetą]] i kasetonami. [[Ołtarz]], przesunięty w głąb [[prezbiterium]], pochodzi z [[1778]] roku, wykonany z drewna, utrzymany jest w stylu [[barok]]owym. W jego wnętrzu znajduje się, wstawiona po 1945 roku w miejsce oryginalnego Chrystusa w Ogrójcu drewniana rzeźba [[Biblia|Matki Boskiej]], wykonywana równolegle z ołtarzem. Na wyposażeniu kościoła znajduje się także barokowa chrzcielnica w kształcie anioła trzymającego czarę.