Jakub Friteyre-Durvé: Różnice pomiędzy wersjami

Wychowywany przez jezuitów Jakub Friteyre-Durvé w 1742 roku wstąpił do Towarzystwa Jezusowego w [[Tuluza|Tuluzie]]<ref name="FSS"/><ref name="SB"/>. Działalność pedagogiczą podjął będąc już [[święcenia kapłańskie|wyświęconym kapłanem]], ucząc literatury i filozofii w różnych miastach [[Francja|Francji]]<ref name="SB"/>. Po [[sekularyzacja|sekularyzacji]] zakonu w 1762 roku, wyjechał do [[Państwo Kościelne|Państwa Kościelnego]]<ref name="FSS"/><ref name="SB"/>. W 1777 r. powrócił do ojczyzny na zaproszenie do wygłoszenia [[kazanie|kazań]] w katedrze [[Katedra Notre-Dame w Paryżu|Notre Dame]]<ref name="FSS"/>. Z nominacji [[Władcy Francji|króla]] [[Ludwik XVI|Ludwika XVI]] został [[kanonik]]iem [[Saint-Denis]]<ref name="FSS"/><ref name="JE"/>. Przyłączając się do kongregacji misyjnej eudystów (CJM)<ref group="uwaga">Zobacz informacje o zakonie „Jezusa i Maryi” (''Congrégation de Jésus et Marie'' ([[język francuski|fra.]])) zawarte w artykule poświęconym jego założycielowi [[Jean Eudes|Janowi Eudesowi]].</ref> zrezygnował z należnych mu [[prebenda|preblend]]<ref name="FSS"/>. Aresztowany został pod koniec sierpnia 1792 roku, odmówił złożenia [[Konstytucja cywilna kleru|przysięgi konstytucyjnej]]<ref name="SB"/>. Zamordowany został w [[klasztor]]ze [[karmelici|Karmelitów]] 2 września 1792 roku<ref name="FS2"/>. Opis męczeństwa znany jest z relacji zabójcy, który później [[nawrócenie|nawrócił]] się na [[katolicyzm]]<ref name="FSS"/>.