Aleksy (Szepielew): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m →Dzieciństwo: poprawa linków |
→Naśladowcy Aleksego: przyda się |
||
Linia 122:
== Naśladowcy Aleksego ==
Pod wpływem nauk Aleksego Aleksander Gotowcew, student Kijowskiej Akademii Duchownej, wstąpił do monasteru i przyjął imię Aleksy. Został biskupem i poniósł [[Męczennik|śmierć męczeńską]] w latach trzydziestych w okresie prześladowań Cerkwi przez władze sowieckie. [[Hermogen (Gołubiew)|Aleksy Gołubiew]] został mnichem pod imieniem Hermogen. Był przełożonym Ławry Pieczerskiej w latach dwudziestych, gdy monasterowi groziło zamknięcie. Przed śmiercią został metropolitą.
O modlitwę prosił Aleksego władyka [[Włodzimierz (Bogojawleński)]], który poniósł śmierć męczeńską w styczniu 1918 roku. Ciało władyki odnalazł duchowy syn Aleksego, archimandryta Anfim (Jeleniecki), wówczas skarbnik Ławry Pieczerskiej. Sam Anfim był później więziony przez władze radzieckie. Do Pustelni Gołosiejewskiej w celu rozmów duchowych ze starcem przyjeżdżali władycy Antoni (Abaszydze) i [[Pimen (Biełolikow)]]. Biskup Wiaczesław (Szkurko), [[Męczennik|męczennik za wiarę]] (1937), zdaniem badaczy biografii Szepielewa, jako pierwszy spisał żywot Aleksego. Stworzył swoje dzieło, będąc jeszcze hieromnichem<ref name="Преподобный"/>.
| |||