Anarchizm w Polsce: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Happa (dyskusja | edycje)
m ort.
Linia 8:
W każdym z zaborów anarchizm przybierał nieco inny kształt. W dosyć liberalnym zaborze austriackim, gdzie dominowały tendencje reformistyczne, wśród anarchistów najbardziej popularny był [[Anarchizm syndykalistyczny|anarchosyndykalizm]]. Inaczej sytuacja wyglądała w części rosyjskiej, gdzie możliwa była tylko walka rewolucyjna. W zaborze pruskim ruch socjalistyczny, a więc i anarchizm, mógł liczyć jedynie na niewielkie poparcie<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.anarchist-studies-network.org.uk/documents/Conference%20Papers/Rafal%20Chwedoruk.doc|tytuł=Polish Anarchism and Anarcho-Syndicalism in the 20th century|autor=R. Chwedoruk|strony=2|data dostępu=sierpień 2010 r.}}</ref>.
 
[[Daniel Grinberg]] wskazuje, że pierwszą znaną z nazwy polską grupą odwołującą się do anarchizmu było [[Towarzystwo Polskie Socjalno-Rewolucyjne]], działające w 1872 roku w środowisku emigrantów polskich w [[Zurych]]u<ref>{{cytuj książkę|autor=D. Grinberg|tytuł=Z dziejów polskiego anarchizmu|miejsce=Zielona Góra|data=1997|strony=1}}</ref>. Kolejną anarchizującą organizacją byli [[Wolni Bracia]]. Grupa ta funkcjonowała w 1897 roku w Galicji, wśród nauczycieli i gimnazjalistów krakowskich. Jej program, oprócz idei anarchistycznych, zawierał też wątki ludowe i narodowo-demokratycznenarodowodemokratyczne. Wolni Bracia aprobowali terror indywidualny<ref name=autonazwa1>{{cytuj książkę|autor=D. Grinberg|tytuł=Z dziejów polskiego anarchizmu|miejsce=Zielona Góra|data=1997|strony=4}}</ref>.
 
W 1903 roku w Białymstoku z inicjatywy żydowskich tkaczy powstała grupa anarchistyczna o nazwie [[Walka (grupa anarchistyczna)|Walka]]. Działacze Walki nawiązali kontakt z kółkami rosyjskiej organizacji [[Chleb i Wolność]] oraz zachodnioeuropejskimi grupami anarchistycznymi, organizującymi przerzut materiałów instruktażowych, pieniędzy i broni. Walka praktykowała terror ekonomiczny i agitowała wśród bezrobotnych regionu białostockiego. Największymi akcjami Walki były: udany atak na urząd powiatowy w Krynkach, gdzie anarchistom udało się zdobyć duże ilości blankietów paszportowych; postrzelenie szefa policji białostockiej; próbę zasztyletowania w 1904 roku fabrykanta Kogana zatrudniającego łamistrajków<ref>{{cytuj książkę|autor=D. Grinberg|tytuł=Z dziejów polskiego anarchizmu|miejsce=Zielona Góra|data=1997|strony=1 i n}}</ref>.