Wersja z 03:12, 18 lut 2011 edytuj Xqbot (dyskusja \| edycje) Boty 327 507 edycji m robot poprawia: ms:Paus pembunuh ← poprzednia edycja		Wersja z 03:53, 12 mar 2011 edytuj anuluj edycję Shape (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 3558 edycji m →‎Orki i ludzie: lit. następna edycja →
Linia 59: == Orki i ludzie == Od roku 1965 można oglądać orki w [[Delfinarium\|delfinariach]] i parkach morskich. Do tego celu złapano już ponad 200 orek żyjących na wolności. Od 1984 nie ma potrzeby polować na orki żyjące w naturalnych warunkach, gdyż młodsze, kolejne pokolenia orek rodzą się w niewoli. Krytycy są zdania, iż mały basen w delfinarium nie jest w stanie zastąpić zwierzętom ich naturalnego środowiska. Większość orek żyjących w niewoli cierpi na różnego rodzaju choroby. W delfinariach dochodzi też do agresywnego ~~zachowanie~~zachowania orek wobec ludzi, lecz przypadki śmierci treserów w basenie są raczej przypadkowe, nie wynikają z celowego zachowania orek. Na wolności orki nigdy nie atakowały ludzi, a zaobserwowane próby ataku, będące wynikiem pomyłek z naturalnymi ofiarami, nie dochodzą do skutku, gdyż orki szybko orientują się w popełnionym błędzie. Częstym zjawiskiem u orek w niewoli jest skrzywiona płetwa grzbietowa. Dzieje się tak dlatego iż płetwa grzbietowa składa się z czystej tkanki, nie podtrzymywanej kością. Jeśli zwierzę przebywa ciągle w tym samym środowisku, bez większej różnicy temperatur i ciśnienia, ciągle przebywającej na powierzchni wody, gdzie płetwa jest bardziej wystawiana na siłę przyciągania ziemskiego oraz kiedy z powodu braku miejsca wciąż pływa w kółko, tkanka wiotczeje, ulega zniekształceniu bądź zanika. Zjawiskiem obserwowanym niepokojąco często u orek w niewoli jest ciągłe klapanie tylną płetwą o powierzchnię wody - oznaka głębokiego niezadowolenia.

Orka oceaniczna: Różnice pomiędzy wersjami