I Brygada Legionów Polskich: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne
Linia 34:
[[22 grudnia|22]]-[[25 grudnia]] [[1914]] r., w okresie klęsk ponoszonych przez Austrię, w ciężkich kilkudniowych walkach pod [[Łowczówek|Łowczówkiem]] Brygada zdołała utrzymać swoje pozycje. W czasie [[Bitwa_pod_Gorlicami|ofensywy państw centralnych]] brygada walczyła także w [[Bitwa_pod_Konarami|bitwie pod Konarami]], prowadziła pościg za Armią Rosyjską [[Bitwa_pod_Raśną|walcząc pod Raśną]]. Wchodziła wówczas skład 4 Dywizji Piechoty w [[II Korpus Austro-Węgier|II Korpusie]] [[Armia Austro-Węgier|armii austro-węgierskiej]]. Później, niemal przez rok, obsadzała front wołyński. W okresie [[Ofensywa_Brusiłowa|ofensywy Brusiłowa]] toczyła ciężkie walki obronne [[Bitwa_pod_Kostiuchnówką|pod Kostiuchnówką]]. Latem 1916 roku została wycofana z frontu, aby od września 1916, wchodząc w skład [[Polski Korpus Posiłkowy|Polskiego Korpusu Posiłkowego]], stać się podstawą do organizacji Wojska Polskiego.
 
[[Józef_Piłsudski|JózefaJózef PiłsudskiegoPiłsudski]], widząc, że tworzenie Wojska Polskiego nie postępuje zgodnie z jego i społecznymi dążeniami wydał tajne polecenie odmowy przysięgi legionistów, którą zażądały władze niemieckie. W lipcu [[1917]] roku doszło do [[kryzys przysięgowy|kryzysu przysięgowego]], gdy I i III brygady odmówiły przysięgi i zostały rozwiązane. Józef Piłsudski i płk [[Kazimierz_Sosnkowski|Sosnkowski]] zostali osadzeni w [[Magdeburg]]u (w twierdzy). Żołnierzy i podoficerów internowano, zaś wyższych oficerów oddano do dyspozycji władz austriackich. Resztę legionistów skierowano do Polskiego Korpusu Posiłkowego.
 
Po odzyskaniu niepodległości żołnierze i oficerowie I Brygady zorganizowali [[1_Dywizja_Piechoty_Legionów|1 Dywizję Piechoty Legionów]]