Języki izolujące: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne |
m drobne redakcyjne |
||
Linia 1:
{{disambigP|język izolujący|[[Języki izolowane]]}}
'''Język izolujący''' – w morfologicznej typologii języków zaproponowanej przez [[Wilhelm von Humboldt|Humboldta]] [[język (mowa)|język]], w którym o funkcji [[gramatyka|gramatycznej]] i [[składnia|składniowej]] wyrazu nie decydują [[końcówka fleksyjna|końcówki fleksyjne]] jak w [[języki fleksyjne|językach fleksyjnych]] ani specjalne [[przyrostek|przyrostki]] jak w [[Aglutynacyjność|językach aglutynacyjnych]], lecz pozycja danego wyrazu w [[zdanie|zdaniu]]. W językach izolujących większość pojedynczych [[morfem]]ów może być samodzielnymi wyrazami.
Języki takie trudno znaleźć w czystej postaci, choć najczęściej jako typowy przykład podaje się [[klasyczny język chiński]], gdyż współczesny [[standardowy język mandaryński]] ma już pewne cechy języków aglutynacyjnych. Innymi przykładami są [[język wietnamski|wietnamski]] i wiele języków [[Sudan (region)|Sudanu]], [[Polinezja|Polinezji]] oraz atlantyckiego wybrzeża Ameryki Południowej.
| |||