Dytryk I Zgnębiony: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m →‎Potomkowie: drobne redakcyjne
Kriis (dyskusja | edycje)
m drobne merytoryczne
Linia 4:
Dytryk był młodszym synem margrabiego Miśni [[Otto Bogaty (Miśnia)|Ottona Bogatego]] oraz Jadwigi, córki [[władcy Brandenburgii|margrabiego Brandenburgii]] [[Albrecht Niedźwiedź|Albrechta Niedźwiedzia]]. Jeszcze za życia ojca uczestniczył w jego sporze ze starszym bratem Dytryka, [[Albrecht I Pyszny|Albrechtem I Pysznym]]. Po śmierci ojca, dziedzictwo miśnieńskie przejął właśnie Albrecht, a gdy ten zmarł w 1195 r. [[władcy Niemiec|cesarz]] [[Henryk VI Hohenstauf]] zdecydował się nie oddawać Miśni Dytrykowi, ale włączyć pod swoją bezpośrednią władzę. Zdawało się, że w ten sposób rosnąca potęga [[Wettynowie|Wettynów]] została złamana – Dytryk przebywał u boku swego teścia, [[władcy Turyngii|landgrafa Turyngii]] [[Herman I (landgraf Turyngii)|Hermana I]].
 
Gdy w 1197 r. Henryk VI zmarł, Dytryk niezwłocznie wrócił do Miśni i objął w niej władzę. Zręczne zmiany polityki w sporach o tron niemiecki między [[Filip Szwabski|Filipem Szwabskim]], [[Otto IV|Ottonem IV z SupplinburgaWelfem]] i [[Fryderyk II Hohenstauf|Fryderykiem II]] pozwoliły mu umocnić swoją pozycję. W 1210 r., po śmierci [[margrabiowie Łużyc|margrabiego Łużyc]] [[Konrad II (margrabia Łużyc)|Konrada II]], ostatniego z bocznej linii Wettinów, zdołał także opanować [[Łużyce Dolne]] łącząc w ten sposób włości Wettinów podzielone ponad pół wieku wcześniej.
 
Dytryk również był dobrym administratorem. Szczególną uwagę przykładał do rozwoju miast, zorganizował także administrację krajową. Jednak nie miał skrupułów w egzekwowaniu siłą swych książęcych uprawnień, co wywołało przeciwko niemu powstanie w Lipsku w 1216 r.