Palladiusz (Kaminski): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m HotCat: Szybkie dodanie kategorii "Biskupi orenburscy"
m kat.
Linia 1:
 
{{Duchowny infobox
|imię i nazwisko = Gieorgij Kaminski
Linia 44 ⟶ 43:
W 1917 ukończył seminarium duchowne w [[Odessa|Odessie]]. W latach 1917–1920 uczył się na uniwersytecie w [[Noworosyjsk]]u, jednak studiów nie ukończył. 13 czerwca 1920 biskup chersoński [[Prokop (Titow)]] wyświęcił go na diakona, zaś 20 czerwca tego samego roku - na kapłana. Przez pierwsze siedem lat kapłaństwa był proboszczem parafii Trójcy Świętej w Nikolskim ([[obwód chersoński]]), następnie służył w parafiach św. Jana Teologa w [[Chersoń|Chersoniu]] i św. Mikołaja w [[Mikołajów|Mikołajowie]]. Od 1935 do 1944 utrzymywał się z pracy księgowego. W 1944 na nowo podjął pracę duszpasterską i został proboszczem parafii Ikony Matki Bożej "Wszystkich Strapionych Radość" w [[Odessa|Odessie]]. Od roku następnego służył w soborze Zaśnięcia Matki Bożej w Odessie.
 
20 marca 1946 biskup chersoński i odeski Sergiusz przyjął od niego wieczyste śluby zakonne. 19 stycznia 1947 mnich Palladiusz został [[archimandryta|archimandrytą]], zaś 30 marca 1947 został biskupem połtawskim i kremieńczuskimkrzemieńczuskim, wyświęcony w [[Moskwa|Moskwie]] przez patriarchę [[Aleksy I (patriarcha Moskwy)|Aleksego I]], arcybiskupa czkałowskiego i buzułuckiego Manuela oraz arcybiskupa [[eparchia astrachańska i jenotajewska|astrachańskiego]] Filipa. W 1952 został przeniesiony na katedrę [[eparchia wołyńska (Patriarchat Moskiewski)|wołyńską i rówieńską]]. Po czterech latach przeniesiony ponownie do [[eparchia lwowska (Patriarchat Moskiewski)|eparchii lwowskiej]], na której pozostawał przez cztery lata. Od 1960 do 1963 był biskupem orenburskim i buzułuckim, następnie przez dwa lata - arcybiskupem riazańskim, zaś od 1965 do 1968 - [[eparchia woroneska i borysoglebska|woroneskim i lipieckim]]. W 1968 został arcybiskupem [[eparchia żytomierska|żytomierskim i owruckim]]. Urząd ten sprawował przez dziewięć lat, po czym został przeniesiony w stan spoczynku z powodu choroby. Zmarł w 1978 i został pochowany w Odessie.
 
Według wspomnień współczesnych cieszył się szacunkiem wiernych i był zdolnym administratorem w zarządzanych przez siebie eparchiach. Samodzielnie wyrzeźbił ozdobną rakę dla [[relikwie|relikwii]] św. [[Mitrofan z Woroneża|Mitrofana z Woroneża]].
Linia 53 ⟶ 52:
[[Kategoria:Zmarli w 1978]]
[[Kategoria:Rosyjscy biskupi prawosławni]]
[[Kategoria:Ukraińscy biskupi prawosławni]]
[[Kategoria:Biskupi wołyńscy (Patriarchat Moskiewski)]]
[[Kategoria:Biskupi lwowscy (Patriarchat Moskiewski)]]
Linia 60 ⟶ 58:
[[Kategoria:Biskupi żytomierscy]]
[[Kategoria:Biskupi orenburscy]]
[[Kategoria:Biskupi połtawscy]]