Ptolemeusz I Soter: Różnice pomiędzy wersjami

'''Ptolemeusz I Soter''' (ur. [[367 p.n.e.]], zm. [[282 p.n.e.]]) – założyciel dynastii [[Ptolemeusze|Ptolemeuszy]], władca [[Starożytny Egipt|EgiptEgiptu]]u w latach [[323 p.n.e.|323]]–282 p.n.e., syn Lagosa i Arsinoe, mąż [[Artakama|Artakamy]], [[Eurydyka (Egipt)|Eurydyki]] i [[Berenika I|Bereniki I]]. Jego dziećmi byli: [[Ptolemeusz Keraunos]], [[Meleager]], [[Ptolemeusz II Filadelfos]], [[Ptolemaida|Ptolemais]], [[Teoksena]], [[Filotera]], [[Arsinoe II]] i [[Lizandra]].

Był jednym z generałów [[Aleksander Macedoński|Aleksandra Wielkiego]]. Po jego śmierci, w 323 p.n.e., objął rządy jako [[Satrapa (tyran)|satrapa]] [[Egipt]]u. Brał aktywny udział w [[wojny diadochów|wojnach diadochów]]. W [[321 p.n.e.]] przechwycił zabalsamowane zwłoki Aleksandra Wielkiego, które następnie przewiózł do [[Memfis]], a później do świeżo wybudowanej [[Aleksandria|Aleksandrii]], czyniąc ją jednocześnie stolicą swego państwa. W listopadzie [[305 p.n.e.|305 roku p.n.e.]] przyjął tytuł króla. W [[285 p.n.e.]] wyznaczył swojego młodszego syna Ptolemeusza II następcą tronu Egiptu.

Za jego panowania Aleksandria stała się głównym ośrodkiem [[Epoka hellenistyczna|kultury hellenistycznej]] i centralnym ośrodkiem administracyjnym kraju. Założone przez niego [[MuzejonMuzeum Aleksandryjskie]] (Muzejon) i [[Biblioteka Aleksandryjska]] były najważniejszymi ośrodkami naukowymi świata antycznego tego okresu, a wybudowana na rozkaz Ptolemeusza [[latarnia morska na Faros|latarnia morska na wyspie Faros]] uznana została za jeden z [[siedem cudów świata|siedmiu cudów świata starożytnego]].