Kazanie Skargi: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
WP:SK, drobne redakcyjne |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 17:
W centrum obrazu leży rękawica, nie należąca do żadnej z przedstawionych postaci. Jest to podwójne wyzwanie rzucone przez samego Matejkę, że to on będzie wielkim malarzem i nauczycielem swojego narodu. Rękawice interpretuje się także jako wyzwanie rzucone magnaterii. Przecież po środku stoją: [[Janusz Radziwiłł (kasztelan wileński)|Janusz Radziwiłł]], [[Mikołaj Zebrzydowski (marszałek wielki koronny)|Mikołaj Zebrzydowski]] i [[Stanisław Stadnicki]] - połączeni udziałem w [[Rokosz Zebrzydowskiego|rokoszu]] przeciw królowi.
Na obrazie widoczny jest również hetman [[Jan Zamoyski]] siedzący po lewej stronie na podwyższeniu. Po lewej stronie w dolnej części obrazu widzimy dwóch purpuratów: [[Hipacy Pociej|Hipacego Pocieja]] i biskupa [[Stanisław Karnkowski|Stanisława Karnkowskiego]]. Z prawej zaś są widoczne twarze dwóch posłów oraz kardynała [[Enrico
Matejko namalował obraz tuż po załamaniu [[powstanie styczniowe|powstania styczniowego]], co jeszcze bardziej potęguje grozę nieruchomego, skamieniałego z przerażenia audytorium i ujętej bardzo dynamicznie, natchnionej postaci królewskiego spowiednika i kaznodziei. Były uczestnik powstania listopadowego i towiańczyk [[Michał Szweycer]] pozował do tego obrazu jako [[Piotr Skarga (kaznodzieja)|Piotr Skarga]].
| |||