Ferdinand Verbiest: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m regeneracja szablonu {{CHN nazwisko infobox}} + WP:SK |
|||
Linia 23:
Jego urządzenie działało na zasadzie niewielkiej i prostej [[turbina parowa|turbiny parowej]]. Składało się z drewnianej ramy (podwozia) długości ok. 60 cm, ustawionego na nim metalowego kociołka, napełnionego wodą, umieszczonego nad paleniskiem. Kociołek posiadał wysunięty ustnik, z którego wydobywający się strumień pary napędzał – poziomo ustawione nad tylną osią – koło zębate. Koło za pośrednictwem prostej przekładni przenosiło napęd na oś tylnego koła. Do ramy doczepiono z przodu piąte koło, które pozwalało na kierowanie modelem. Podobno owe urządzenie mogło jeździć przez około godzinę.
Verbiest nazwał wymyśloną przez siebie konstrukcję "gorejący wiatr" i opisał w pracy ''Astronomia Europea'', wydanej po chińsku a potem w 1687 r. po łacinie. Model tego pojazdu zrekonstruował w 1775 r. fizyk i mechanik [[Johann Lorenz Boeckmann]], który zajmował się między innymi [[telegraf optyczny|telegrafami optycznymi]]. Rekonstrukcję pojazdu Verbiesta wystawiono w 1860 r. w muzeum w [[Karlsruhe]]. W książkach autorstwa
Co prawda ''Kronika Techniki'' (wydanie polskie 1992 r.) podaje, że Verbiest jeździł swoim pojazdem po ulicach Pekina. Wynikałoby z tego, że zbudował nie tylko model miniaturowy, ale i normalnej wielkości wehikuł parowy. Porównaj też artykuł: [[historia motoryzacji]].
| |||