W połowie lat 80., podczas jednego z treningów w [[Lugnet HS124|Falun]] po złym wybiciu z progu, zaobserwował, że znacznie dłuższe odległości skoku można uzyskać dzięki innemu sposobowi prowadzenia nart. Dotychczasowe prowadzenie równoległe zastąpił nieco rozwartym, pod kątem około 30 stopni.
Po raz pierwszy w międzynarodowych zawodach Boklöv nowy styl zaprezentował podczas [[Turniej Czterech Skoczni 1986/1987|Turnieju Czterech Skoczni]][[1986]]/[[1987]]. Spotkał się z krytyką i nieprzychylnym traktowaniem przez sędziów, jednak niskie oceny za styl (14-15 pkt zamiast 18-19 jak w większości przypadków) rekompensował odległościami. W tamtym sezonie skacząc nowym stylem udało mu się zająć 10 miejsce w [[Innsbruck]]u. Sezon [[Puchar Świata w skokach narciarskich 1987/1988|Sezon 1987]]/[[1988]] miał jeszcze lepszy (2 drugie miejsca w [[Lahti]] i 10. miejsce w klasyfikacji generalnej na koniec sezonu). Największe sukcesy przyszły zimą [[Puchar Świata w skokach narciarskich 1988/1989|Sezon 1988]]/[[1989]] . Wygrywając po drodze 5 konkursów sięgnął po [[Puchar Świata w narciarstwieskokach klasycznymnarciarskich|Puchar Świata]], wyprzedzając Niemców - [[Jens Weißflog|Weißfloga]] z [[Niemiecka Republika Demokratyczna|NRD]] i [[Dieter Thoma|Thomę]] z [[Niemcy|RFN]]. Po tym sezonie stało się jasne, że nowy styl stanowi poważną konkurencje dla stosowanego powszechnie stylu klasycznego. Od sezonu [[Puchar Świata w skokach narciarskich 1990/1991|Sezon 1990]]/[[1991]] inni zawodnicy zaczęli odnosić zwycięstwa skacząc tym stylem. Boklöv natomiast przestał odnosić sukcesy, startował m.in. bez powodzenia na igrzyskach w [[Albertville]] (47. miejsce na skoczni średniej).
Styl, otatecznieostatecznie nazwany stylem "V" (układ nart przypomina literę "V"), został zaakceptowany przez Międzynarodową Federację Narciarską, kiedy okazało się, że pozwala osiągać nie tylko dalsze odległości (co za tym idzie podnosi widowiskowość skoków), ale jest także bezpieczniejszy dla zawodników.
