Paolo Uccello: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
int., ort. |
ort., drobne redakcyjne, drobne merytoryczne |
||
Linia 9:
Następne prace Uccella to freski i projekty witraży do [[Katedra Santa Maria del Fiore|katedry florenckiej]].
Współpraca z Donatellem zaprowadziła malarza do [[Padwa|Padwy]], gdzie namalował ''Olbrzymów'' (obraz zaginął). Po powrocie do Florencji Uccello kontynuował prace nad freskami w Zielonym Krużganku florenckiego kościoła Santa Maria Novella. Powstały tam ''Sceny z życia Noego'' [[1447]], w których widać wpływ [[Masaccio|Masaccia]]. Uccello malował dużo dla indywidualnych odbiorców. Powstały w tym okresie dwa obrazy
Mając pięćdziesiąt pięć lat, Uccello ożenił się z dziewiętnastoletnią Tommasą di Benedetto Malifici, z którą miał wkrótce dwoje dzieci: Donata i Antonię. Studiował [[perspektywa|perspektywę]] i dokonał w tej dziedzinie ważnej zmiany, przechodząc ostatecznie od perspektywy umownej charakterystycznej dla [[gotyk]]u do perspektywy naturalnej. Perspektywa naturalna zdominowała malarstwo na kilka stuleci, praktycznie do początków [[XX wiek]]u. Przemianę widać zwłaszcza, kiedy porównuje się ''Bitwy pod San Romano'' z ''Polowaniem''.
Uccello tworzył na przełomie wieków. W jego dziełach zawarte są elementy gotyku i malarstwa renesansowego. Jednak nad wpływem epoki przeważa indywidualna koncepcja artystyczna, która sprawiała kłopoty interpretacyjne współczesnym i późniejszym badaczom. To spowodowało, że jego dorobek popadł w zapomnienie.
Indywidualne cechy jego malarstwa sprawiły, że Uccellem zafascynowali się malarze XX wieku.
Poszukując nowych form wyrazu, zwrócili się ku jego dziełu m.in. [[kubizm|kubiści]] i [[surrealizm|surrealiści]]. Jedni
[[Stanisław Ignacy Witkiewicz]] odwoływał się do twórczości Uccella tworząc swoją [[Teoria Czystej Formy|Teorię Czystej Formy]].
Dobrze tę ponadczasowość malarstwa Uccella wyraził francuski poeta [[Phillipe Soupault]] pisząc:
: ''Chodzi o to, aby nie uznawać wyższości otoczenia nad człowiekiem. Paolo Uccello istnieje zarazem w czasie i na przekór niemu''.
|