Iheya-jima: Różnice pomiędzy wersjami

Wyspa Iheya położona jest około 32 kilometrów na północny-zachód od Hedomisaki i jest najbardziej północną, zamieszkałą wyspą prefektury [[Prefektura Okinawa|Okinawa]]. Wyspa oddalona jest od stolicy Okinway - Naha o 117km.117 (Ryskm. 1) Z portu Untenkō w mieście Nakijin odpływa codziennie prom „Iheya Ferry” łączący Okinawę z wyspą. W najbliższej okolicy Ihei znajdują się wyspy Izena (odległość ok. 5km) i niezamieszkałe Gushikawa, Shimanoshita, Yanaha, Urugami. Te siedem wysp nazywane jest nanabanari, czyli siedem odizolowanych wysp. Pod względem geograficznym i przyrodniczym są one bardzo podobne, więc może właśnie dlatego mówi się o nich, jako o jednym kręgu kulturowo – społecznym. Również administracyjnie traktowane były jako jeden region przez wiele lat. Dopiero 1 lipca 1939 roku Iheya i Izena zostały rozdzielone.

Iheya rozciąga się z północy na południe między równoleżnikami 27°05’N a 26°59’N, wzdłuż południka 127°58’, osiągając średnią szerokość 2 kilometrów. Odległość między przylądkiem Dana na NE a przylądkiem Yone na SW wynosi około 18 km, a wyspa w najwęższym miejscu ma zaledwie 2.8km. Patrząc z NE w kierunku SW dzieli się na następujące azy: Dana, Maedomari (w 1909 roku Maedomari oddzieliło się od Dany), Gakiya, Shimajiri (pierwotnie była to jedna aza, jednak Shimajiri oddzieliło się) oraz Noho. Geograficznie Noho jest oddzielną wyspą, jednak administracyjnie należy do Ihei. Przez długi czas jedynym połączeniem między wyspą a azą Noho był brud, lecz by ułatwić mieszkańcom komunikację w 1979 roku wybudowano most łączący na stałe Noho i Iheyę.

80% powierzchni wyspy pokrywają góry ciągnące się przez całą Iheyę pasmami dwustu metrowychdwustumetrowych wzniesień, z najwyższymi szczytami: Kayō 294 m.n.m.p., Kushidake 231 m.n.p.m., Maedake 178 m.n.p.m., Koshidake 227 m.n.p.m., Ahadake 212 m.n.p.m.,Tan’nadake 177,5 m.n.p.m. Natomiast na pozostałym obszarze od SE Maedomari po NE Dany rozpościerają się równiny i pola ryżowe. Na Ryūkyū prawie nie ma wysp górzystych, dlatego Iheya jest pod tym względem wyjątkowa. Na wyspie panuje klimat podzwrotnikowy morski ze średnią roczną temperaturą 21.6oC (średnia najniższa temperatura – 14.2 oC, średnia najwyższa temperatura – 31.5 oC) i ponad dwoma tysiącami godzin słońca rocznie. Pora deszczowa panuje od maja do czerwca, a tajfuny[[tajfun]]y przychodzą 3-5 razy do roku między sierpniem a wrześniem. Roczna ilość opadów wynosi 1822,9 mm.

NW wybrzeże wyspy ulega ciągłym procesom [[erozja|erozji]] przez pływy morskie, a z powodu niesprzyjającej pogody - częstych tajfunów - jest niezamieszkane. Cała ludność zamieszkuje południową część wyspy, gdzie rozciągają się piaszczyste plaże i rośnie [[rafa]] koralowa. Mimo, iż największe zagęszczenie mieszkańców jest w Gakiya, to ze względu na korzystną linię brzegową port i Urząd Miejski wybudowano w Maedomari. Całkowita powierzchnia wyspy Iheya to 21,7 km2 (w tym Noho 1,06 km2), a długość linii brzegowej to 39,03km (w tym Noho 4,8km). Na Ihei nie ma cieków wody na tyle dużych, by oznaczyć je na mapie, ale na wyspie wyróżnia się rzekę Dana i rzekę Gakiya. Oprócz nich spotkać można wiele źródeł i strumieni słodkiej wody.

Symbolami wyspy są ryba strzępiel, drzewo kuba i kwiat [[rododendron]]. Również znany z podań ludowych akakanajā9 stał się swoistą maskotką mieszkańców Ihei i jego podobizna drukowana jest na różnych produktach z wyspy (np. cukierkach), a także zdobi stronę domową wyspy. Wyspa zwana jest przez mieszkańców Terushino, od japońskiego słowa teru, czyli błyszczeć, świecić, migotać oraz shino coś świętego.