Maria Koterbska: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
ToSter (dyskusja | edycje)
m poprawa linków
drobne redakcyjne
Linia 25:
| www =
}}
'''Maria Koterbska''' (ur. [[13 lipca]] [[1924]] w [[Bielsko|Bielsku]]) – polska piosenkarka, szczególnie popularna w latach 50. i 60. XX wieku. WykonywałaNajwiększe jej przeboje to m.in. takie utwory jak ''Augustowskie noce'', ''Brzydula i rudzielec'', ''Karuzela'', ''Parasolki'', ''Serduszko puka w rytmie [[cha-cha]]'', ''[[Wrocławska piosenka]]'', ''Do grającej szafy grosik wrzuć''.
 
Matka aktora i piosenkarza [[Roman Frankl|Romana Frankla]].
Debiutowała w 1949 w sylwestrowy wieczór. Od tylu lat jest w pełni aktywna zawodowo, co prawda dziś już nie koncertuje, ale chętnie pojawia się na szczególnych uroczystościach czy benefisach.
 
Niewątpliwie twórcą jej sukcesu był [[Jerzy Harald]], kompozytor, aranżer, który skomponował m.in. piosenkę ''Brzydula i rudzielec''. W latach 50. stała się stałą bywalczynią niedzielnych audycji radia Katowice „[[Melodie świata]]”, audycji wówczas niezwykle popularnej, w której stałym punktem były nagrania Marii Koterbskiej. W połowie lat 50. przez dwa sezony występowała w Teatrze Satyryków w Krakowie. Te dwa lata występów w teatrze miały ogromne znaczenie dla rozwoju jej kariery w późniejszym czasie. Współpraca z teatrem zaowocowała zmianą repertuaru od jazzu do piosenki aktorskiej wymagającej nieco innego operowania głosem. Z tego okresu pozostała niezwykle popularna piosenka ''[[Wio koniku]]''. Większość nagrań z tego okresu uległa zniszczeniu, ich ślad można odnaleźć w „Wiązance przebojów z lat pięćdziesiątych”. Przy misternym tworzeniu zapisu lat minionych w wiązance przebojów pomagali [[Wojciech Młynarski]] oraz [[Tomasz Śpiewak]], została ona zaprezentowana w listopadzie 1967. Począwszy od 1956 podjęła współpracę z kabaretem literatów ''[[Kabaret Wagabunda|Wagabunda]]'', którego sama była współinicjatorką. Przez wszystkie lata istnienia we wszystkich programach była jego pierwszą gwiazdą. Z kabaretem koncertowała w Europie a także dla Polonii w USA. Z tego okresu zachowały się nagrania słuchane do dziś, takie jak ''[[Bajka amurska]]'', ''[[Jesteś tu]]'', ''[[Piosenka o walcu domino]]'' i wiele innych… Na deskach kabaretu występowali obok niej sami znakomici artyści, tacy jak [[Lidia Wysocka]], [[Jacek Fedorowicz]], [[Mieczysław Wojnicki]], [[Bogumił Kobiela]], [[Mieczysław Czechowicz]].
== Biografia ==
Aranżerem a także kierownikiem muzycznym zespołu, z którym Pani Maria śpiewała w Wagabundzie, był początkowo [[Wiktor Kolankowski]], później [[Tomasz Śpiewak]] – z którym współpraca trwała najdłużej. W przerwach między występami w Wagabundzie brała udział w rozmaitych imprezach estradowych krajowych i zagranicznych. Śpiewała w programach „[[Zgaduj zgadula]]”, „[[Podwieczorek przy mikrofonie]]” i wielu innych audycjach cyklicznych. W 1961 odbyła kilkumiesięczne tournée po Związku Radzieckim. Zespół artystyczny pod dyrekcją [[Kazimierza Rudzkiego]] był pierwszym polskim zespołem, który przecierał i torował ścieżki do radzieckiej publiczności. Maria Koterbska została przyjęta z niezwykłą serdecznością i wielką przychylnością publiczności. W 1963 zaproszono ją do udziału w [[Sopot Festival|III Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie]]. Zaprezentowała piosenkę Marka Sarta do słów Jerzego Millera ''Odejdź smutku'', otrzymała wówczas druga nagrodę. Występ na Festiwalu w Sopocie był dla wielu sporym zaskoczeniem. Znano ją dotychczas jako wykonawczynię przebojów. W Sopocie odsłoniła nowe oblicze artystyczne. Udowodniła, że jest wytrawną interpretatorką także piosenek trudnych i ambitnych. Późniejsze lata to występy na koncertach, gdzie każdorazowo na trybunach był komplet publiczności. W latach 70. nagrała dwie płyty długogrające, jednocześnie występując na [[Krajowy Festiwal Piosenki Polskiej w Opolu|KFPP]] w Opolu, uczestnicząc w programach rozrywkowych. W latach 80. wielokrotnie zasiadała w jury KFPP w Opolu. Jej postać na stałe wpisała się do powojennego kina - wystąpiła w filmach „[[Sprawa do załatwienia]]” i „[[Irena do domu!]]”. W 1987 otrzymała Honorowe Grand Prix na KFPP w Opolu. Pod koniec lat 70. występowała wspólnie ze swoim synem aktorem [[Roman Frankl|Romanem Franklem]], który był nie tylko wykonawcą, ale także kompozytorem ich piosenek. W 2006 brała udział w koncercie w całości poświęconym Jackowi Lechowi. Matka [[Roman Frankl|Romana Frankla]] – aktora i piosenkarza.
NiewątpliwieDebiutowała twórcąw jej1949 sukcesuw byłsylwestrowy [[Jerzy Harald]], kompozytor, aranżer, który skomponował m.in. piosenkę ''Brzydula i rudzielec''wieczór. W latach 50. stała się stałą bywalczynią niedzielnych audycji radia Katowice „[[Melodie świata]]”, audycji wówczas niezwykle popularnej, w której stałym punktem były nagraniapiosenki Mariiw jej Koterbskiejwykonaniu. W połowie lat 50. przez dwa sezony występowała w Teatrze Satyryków w Krakowie. Te dwa lata występów w teatrze miały ogromne znaczenie dla rozwoju jej kariery, wprzyczyniając późniejszymsię czasie.do Współpraca z teatrem zaowocowała zmianązmiany repertuaru, od jazzu do piosenki aktorskiej, wymagającej nieco innego operowania głosem. Z tego okresu pozostała niezwykle popularna piosenka ''[[Wio koniku]]''. Większość nagrań z tego okresu uległa zniszczeniu, ich ślad można odnaleźć w „Wiązance przebojów z lat pięćdziesiątych”., Przy misternymprzy tworzeniu zapisu lat minionych w wiązance przebojówktórej pomagali [[Wojciech Młynarski]] oraz [[Tomasz Śpiewak]], zostałaa onaktóra została zaprezentowana w listopadzie 1967. PocząwszyTwórcą odjej 1956sukcesu podjęłabył współpracę z kabaretem literatów ''[[KabaretJerzy Wagabunda|WagabundaHarald]]'', któregokompozytor, samaaranżer, byłaktóry współinicjatorką.skomponował Przez wszystkie lata istnienia we wszystkich programach była jego pierwszą gwiazdąm. Z kabaretem koncertowała w Europie a także dla Polonii w USAin. Z tego okresu zachowały się nagrania słuchane do dziś, takie jakpiosenkę ''[[BajkaBrzydula amurska]]'',i rudzielec''[[Jesteś. tu]]'', ''[[Piosenka o walcu domino]]'' i wiele innych… Na deskach kabaretu występowali obok niej sami znakomici artyści, tacy jak [[Lidia Wysocka]], [[Jacek Fedorowicz]], [[Mieczysław Wojnicki]], [[Bogumił Kobiela]], [[Mieczysław Czechowicz]].
 
Począwszy od 1956 podjęła współpracę z kabaretem literatów ''[[Kabaret Wagabunda|Wagabunda]]'', którego sama była współinicjatorką. Przez wszystkie lata istnienia we wszystkich programach była jego pierwszą gwiazdą. Z kabaretem koncertowała w Europie, a także dla Polonii w USA. Z tego okresu zachowały się takie nagrania jak ''Bajka amurska'', ''Jesteś tu'', ''Piosenka o walcu domino'' i wiele innych… Na deskach kabaretu występowali obok niej znakomici artyści, [[Lidia Wysocka]], [[Jacek Fedorowicz]], [[Mieczysław Wojnicki]], [[Bogumił Kobiela]], [[Mieczysław Czechowicz]]. Aranżerem a także kierownikiem muzycznym zespołu, z którym Maria Koterbska śpiewała w Wagabundzie, był początkowo [[Wiktor Kolankowski]], później [[Tomasz Śpiewak]], z którym współpraca trwała najdłużej.
 
Aranżerem a także kierownikiem muzycznym zespołu, z którym Pani Maria śpiewała w Wagabundzie, był początkowo [[Wiktor Kolankowski]], później [[Tomasz Śpiewak]] – z którym współpraca trwała najdłużej. W przerwach między występami w Wagabundzie brała udział w rozmaitych imprezach estradowych krajowych i zagranicznych. Śpiewała w programach „[[Zgaduj zgadula]]”, „[[Podwieczorek przy mikrofonie]]” i wielu innych audycjach cyklicznych. W 1961 odbyła kilkumiesięczne tournée po Związku Radzieckim. Zespół artystyczny pod dyrekcją [[Kazimierz Rudzki|Kazimierza Rudzkiego]] był pierwszym polskim zespołem, który przecierał i torował ścieżki do radzieckiej publiczności., a Maria Koterbska została przyjętatam zbardzo niezwykłądobrze serdecznością i wielką przychylnością publicznościprzyjęta. W 1963 zaproszono ją do udziału w [[Sopot Festival|III Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie]]. Zaprezentowała piosenkę [[Marek Sart|Marka Sarta]] do słów Jerzego Millera ''Odejdź smutku'', otrzymałai wówczasotrzymała druga nagrodę. Występ na Festiwalu w Sopocie był dla wielu sporym zaskoczeniem., Znanobowiem znano ją dotychczas jako wykonawczynię popularnych przebojów. W Sopocie odsłoniła nowe oblicze artystyczne., Udowodniłaudowodniając, że jest wytrawną interpretatorką także piosenek trudnych i ambitnych. Późniejsze lata to występy na koncertach, gdzie każdorazowo na trybunach był komplet publiczności. W latach 70. nagrała dwie płyty długogrające, jednocześnie występując na [[Krajowy Festiwal Piosenki Polskiej w Opolu|KFPP]] w Opolu, uczestnicząc w programach rozrywkowych. W latach 80. wielokrotnie zasiadała w jury KFPP w Opolu. Jej postać na stałe wpisała się do powojennego kina - wystąpiła w filmach „[[Sprawa do załatwienia]]” i „[[Irena do domu!]]”. W 1987 otrzymała Honorowe Grand Prix na KFPP w Opolu. Pod koniec lat 70. występowała wspólnie ze swoim synem aktorem [[Roman Frankl|Romanem Franklem]], który był nie tylko wykonawcą, ale także kompozytorem ich piosenek. W 2006 brała udział w koncercie w całości poświęconym Jackowi Lechowi. Matka [[Roman Frankl|Romana Frankla]] – aktora i piosenkarza.
 
W latach 70. nagrała dwie płyty długogrające, wystąpiła także na [[Krajowy Festiwal Piosenki Polskiej w Opolu|KFPP]] w Opolu oraz uczestniczyła w programach rozrywkowych. W latach 80. wielokrotnie zasiadała w jury KFPP w Opolu. W 1987 otrzymała Honorowe Grand Prix na KFPP w Opolu. Pod koniec lat 70. występowała wspólnie ze swoim synem aktorem [[Roman Frankl|Romanem Franklem]], który był nie tylko wykonawcą, ale także kompozytorem ich piosenek. W 2006 brała udział w koncercie w całości poświęconym Jackowi Lechowi.
 
Jej postać na stałe wpisała się do powojennego kina - wystąpiła w filmach „[[Sprawa do załatwienia]]” i „[[Irena do domu!]]”.
 
== Dyskografia ==