Kaniów (Ukraina): Różnice pomiędzy wersjami

Pierwsza wzmianka o Kaniowie pochodzi z 1078 roku. Miejscowość była znana jako główne miejsce przepraw przez rzekę Dniepr. Po 1240 roku był siedzibą nadzorców tatarskich (baskaków). Po przejęciu tych terenów przez [[Wielkie Księstwo Litewskie]], książę [[Witold Kiejstutowicz|Witold]] utworzył w Kaniowie komorę celną. W 1569 roku Kaniów znalazł się w granicach Polski, a w 1600 roku uzyskał miejskie [[Prawo magdeburskie|prawa magdeburskie]]. Od 1635 wypłacano tu [[żołd]] [[Kozacy|Kozakom]] rejestrowym. W [[1654]] roku moskiewski książę Siemion Bołchowskij przyjmował w nim od Kozaków i [[Bohdan Chmielnicki|Bohdana Chmielnickiego]] przysięgę wierności wobec [[Carstwo Rosyjskie|Carstwa Rosyjskiego]]. W [[1678]] Kaniów został zniszczony przez [[Imperium osmańskie|Turków]]. W czerwcu [[1768]] podczas [[koliszczyzna|koliszczyzny]] miasto zostało zdobyte przez [[hajdamacy|hajdamaków]], a jego wszyscy obrońcy wymordowani. W rzezi uczestniczyli także miejscowi [[Czerń (ruskie chłopstwo)|chłopi ruscy]] i [[Kozacy]]<ref>[[Władysław Andrzej Serczyk]], ''Koliszczyzna'', Kraków 1968, s. 105-106</ref>.