Dwunastnica: Różnice pomiędzy wersjami

* '''część górna''' (łac. ''pars superior''), najkrótsza (dł. 4-5 cm) część nazywana także [[opuszka dwunastnicy|opuszką dwunastnicy]] (łac. ''bulbus duodeni''). Jest to jedyny fragment dwunastnicy posiadający krótką [[krezka|krezkę]] grzbietową, będącą przedłużeniem sieci większej, dzięki której większą swobodę ruchów ma [[żołądek]]. Do górnego obwodu dwunastnicy dochodzi również więzadło wątrobowo-dwunastnicze rozciągające się od odźwiernika żołądka aż do zgięcia dwunastniczego górnego (łac. ''flexura duodeni superior''). Więzadło to jest dolną częścią sieci mniejszej. Pozostałe części dwunastnicy położone są wtórnie zaotrzewnowo. Na powierzchni wewnętrznej opuszki dwunastnicy fałdy okrężne rozpoczynają się 2-5 cm od odźwiernika<ref name="źródło">{{cytuj książkę|autor=[[Adam Bochenek]], [[Michał Reicher]]|tytuł=Anatomia człowieka tom II|wydawca=[[Wydawnictwo Lekarskie PZWL]]|miejsce=Warszawa|rok=2010|id=ISBN 978-83-200-4152-1}} str. 224</ref> i są bardzo rzadkie, tylko lekko zaznaczone.

* część''' zstępującączęść dwunastnicyzstępująca''' (łac. ''pars descendens''), o długości 8-10 cm, tworzy ona zgięcie górne i dolne dwunastnicy. Przewód żółciowy wspólny biegnący ku dołowi na granicy tylnej i przyśrodkowej ściany części zstępującej dwunastnicy wpukla błonę śluzową, wytwarzając fałd podłużny dwunastnicy (łac. ''plica longitudinalis duodeni''), który w odległości 10-12 cm od odźwiernika kończy się stożkowato wypukłą w stronę światła dwunastnicy brodawką większą dwunastnicy (łac. ''papilla duodeni major''). Tutaj uchodzi wspólny przewód żółciowy wspólny (łac. ''ductus choledochus'') i przewód trzustkowy (łac. ''ductus pancreaticus''). Przez nią wpadają do światła dwunastnicy [[enzymy]] trawienne wraz z żółcią. Od 2 do 3 cm powyżej brodawki większej dwunastnicy często występuje brodawka mniejsza dwunastnicy (łac. ''papilla duodeni minor'') przeznaczona tylko dla przewodu trzustkowego dodatkowego (łac. ''ductus pancreaticus accessorius''). Śluzówka części zstępującej dwunastnicy wytwarza gęsto rozmieszczone fałdy okrężne, a światło tej części jest znacznie węższe od światła opuszki dwunastnicy.

* '''część pozioma (dolna)''' (łac. ''pars horizontalis''), o długości ok. 6 cm. Tutaj światło jest węższe względem części zstępującej dwunastnicy, ale wzrasta wysokość i gęstość fałdów okrężnych.

* '''część wstępująca''' (łac. ''pars ascendens''), o długości ok. 6 cm, jest odcinkiem dwunastnicy o najwęższym świetle i o najgęściej rozmieszczonych fałdach okrężnych.