Gadolin: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Izotopy, źródła/przypisy |
|||
Linia 69:
Ma kilka [[alotropia|odmian alotropowych]].
== Izotopy ==
Naturalnie występujący gadolin jest mieszaniną 5 izotopów stabilnych oraz 2 [[radioizotop]]ów, z których {{chem|152|Gd}} ma [[czas połowicznego rozpadu]] ok. bilion lat, a rozpadu {{chem|160|Gd}} nigdy nie zaobserwowano (teoretycznie powinien ulegać [[Podwójny rozpad beta|podwójnemu rozpadowi β]] do {{chem|160|Dy}} z T<sub>½</sub> >1,3×10<sup>21</sup> lat)<ref>{{Cytuj pismo | autor = F. A. Danevich, V. V. Kobychev, O. A. Ponkratenko, V. I. Tretyak, Yu. G. Zdesenko | tytuł = Quest for double beta decay of <sup>160</sup>Gd and Ce isotopes | czasopismo = Nuclear Physics A | wolumin = 694 | wydanie = 1-2|strony = 375 | rok = 2001 | doi = 10.1016/S0375-9474(01)00983-6 }}</ref>. Ponadto znanych jest 28 radioizotopów sztucznych o [[liczba masowa|liczbach masowych]] od 136 do 169<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.nucleonica.net/unc.aspx|tytuł=Universal Nuclide Chart|opublikowany=nucleonica|data dostępu=2011-05-02}}</ref>.
== Zastosowanie ==
| |||