Norman Whiteside: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
ManU sie nie pisze tylko Manchester United
Linia 1:
'''Norman Whiteside''' (ur. [[7 maja]] [[1965]] w [[Belfast|Belfaście]]) – piłkarz irlandzki, były reprezentant [[Reprezentacja Irlandii Północnej w piłce nożnej|Irlandii Północnej]]. Reprezentował swój kraj na dwóch [[Mistrzostwa świata w piłce nożnej|MŚ]]. Grał dla [[Manchester United|Manchesteru United]] (273 występy, 66 goli) i [[Everton F.C.|Evertonu]], zanim jego kariera została zakończona przez kontuzję której doznał w wieku 26 lat.
 
Wychowany w północnym [[Belfast|Belfaście]], Whiteside został najmłodszym graczem ManUManchesteru United od czasu [[Duncan Edwards|Duncana Edwardsa]], gdy zadebiutował jako napastnik w sezonie 1981-82. W późniejszym sezonie wystąpił w finale [[Puchar Ligi Angielskie|Pucharu Ligi]] jak i w finale [[Puchar Anglii w piłce nożnej|Pucharu Anglii]] został najmłodszym zdobywcą bramki w finałach obu imprez, w finale Pucharu Anglii zdobył zwycięską bramkę która pomogła pokonać [[Brighton & Hove Albion F.C.|Brighton & Hove Albion]].
Whiteside pobił rekord [[Pelé]]go zostając [[Rekordy Mistrzostw Świata w piłce nożnej|najmłodszym zawodnikiem grającym na MŚ]], debiutował dla Irlandii Północnej mając 17 lat i 41 dni na [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1982|mundialu w Hiszpanii w 1982 roku]]. Grał we wszystkich 5 spotkaniach Irlandii Północnej na tej imprezie, także w historycznym zwycięstwie 1-0 nad [[Reprezentacja Hiszpanii w piłce nożnej|Hiszpanią]]. W meczu otwarcia przeciwko [[Reprezentacja Jugosławii w piłce nożnej|Jugosławii]] w [[Saragossa|Saragossie]] zaliczył swój debiut w barwach narodowych; otrzymał żółtą kartkę w II połowie spotkania.
Linia 7:
Podczas [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1986|mistrzostw w Argentynie (1986)]] strzelił bramkę w zremisowanym 1-1 meczu przeciwko [[Reprezentacja Algierii w piłce nożnej|Algierii]]. Whiteside wystąpił w 38 spotkaniach i zdobył 9 bramek podczas 8 lat międzynarodowej kariery.
 
Pomimo cofnięcia do linii pomocy, zdobył zwycięską bramkę w finale Pucharu Anglii [[1985]], podkręconym strzałem w 20 minucie dogrywki dał zwycięstwo osłabionemu ManUManchesterowi United nad zespołem [[Everton F.C.|Evertonu]], Whiteside po raz drugi zdobył Puchar Anglii.
 
Mimo obiecującego startu kariery, Whiteside zaczął miewać poważne problemy zdrowotne które przez długi okres nie pozwalały mu grać w piłkę. Również [[Alex Ferguson]] podnosząc dyscyplinę w zespole, gdy został trenerem w [[1986|1986 roku]] nie tolerował problemu alkoholowego Whiteside'a, taki stan rzeczy akceptował jedynie poprzedni trener [[Ron Atkinson]]. To skłoniło Fergusona do sprzedaży Whiteside'a do Evertonu w [[1989]] roku, mimo sprzeciwu licznych fanów ManU"Czerwonych Diabłów".
 
Whiteside udanie rozpoczął karierę w Evertonie, dalszą karierę uniemożliwiła mu jednak kontuzja nogi. Po 13 operacjach nogi którym poddał się w trakcie kariery, Whiteside zrezygnował z zawodowej piłki w [[1990|1990 roku]] w wieku zaledwie 26 lat, po poradzie od doktora, mówiącej, iż dalsza gra może uniemożliwić mu chodzenie. Wystąpił jedynie w 29 meczach dla Evertonu.