Białoruska Komisja Wojskowa: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m →‎Formowanie oddziałów: poprawa linków
m poprawa linków
Linia 20:
Ostatecznie Piłsudski 22 maja zdymisjonował płk. H. Kanapackiego, zaś nowym dowódcą i jednocześnie szefem sztabu oddziałów białoruskich mianował mjr. [[Józef Tunguz-Zawiślak|Józefa Tunguz-Zawiślaka]]. Do początku lipca udało mu się zwerbować do tworzonych oddziałów jedynie ok. 150 ludzi, stacjonujących w Mińsku. Prasa białoruska nazwała ich 1 kompanią białoruskich strzelców. Natomiast liczba samych oficerów dochodziła do 140 (według P. Alaksiuka było ich 86). Do służby przyjęto tylko 16 spośród nich, pozostali wchodzili skład tzw. mińskiej i wileńskiej rezerwy BKW i odbywali przeszkolenie zgodnie z polskimi regulaminami.
 
Na posiedzeniu Komisji 1 lipca ponownie doszło do ostrego konfliktu. Major A. Jakubiecki zaproponował podanie się całego składu BKW do dymisji oraz wysłanie rezolucji do J. Piłsudskiego i najwyższych instytucji białoruskich o niemożliwości dalszego formowania białoruskiego wojska. Na znak protestu P. Alaksiuk zrezygnował z funkcji przewodniczącego, jednak rezolucja została przyjęta. Powołano nowe prezydium w składzie: kpt. F. Kuszal jako przewodniczący, mjr A. Jakubiecki (wiceprzewodniczący), płk D. Jakubouski i A. Owsianik. Wszystkie te kroki sparaliżowały działalność Komisji w przededniu ofensywy wojsk bolszewickich na Warszawę. Polskie władze uznały mjr. A. Jakubieckiego, A. Ausianika, S. Raka-Michajłouskiego, A. Pruszyńskiego i kpt. F. Kuszala za bolszewickich agentów. Całkowitemu zlikwidowaniu BKW zapobiegł [[Wacław Iwanowski|Wacłau Iwanouski]], proponując na stanowisko przewodniczącego BKW [[FranciszekFranciszak UmiastowskiUmiastouski|Franciszka Umiastouskiego]], działacza białoruskiego z Wilna. Jednakże z powodu rozpoczęcia ofensywy armii bolszewickiej na pocz. lipca nie zdołał on dotrzeć do Mińska. Wobec klęski, jaką poniosły broniące się wojska polskie, dymisja BKW nie miała jednak żadnego znaczenia. Siedziba BKW została przeniesiona do [[Wołkowysk]]a, gdzie zmarł A. Pruszyński.
 
== BKW w obliczu bolszewickiej ofensywy ==