Łuna 8K72: Różnice pomiędzy wersjami

{{Rakieta nośna infobox|

| nazwa=Łuna 8K72<br />A 1, ozn. USA: SL-3|

| obrazek=SS6 Sapwood launch vehicle.png|

| podpis_obrazka=Rakieta balistyczna SS-6 była podstawą wielu radzieckich rakiet nośnych|

| producent=[[ZSRR]]|

| rodzina_rakiet=[[Intercontinental Ballistic Missile|ICBM]] [[R-7]]|

| starty_wszystkie=9|

| starty_nieudane=6|

| pierwszy_dzień=23 września|

| pierwszy_rok=1958|

| ostatni_dzień=19 kwietnia|

| ostatni_rok=1960|

| koszt_oprac=|

| koszt_startu=|

| zdolność_wynoszenia=4 000 kg na niską orbitę okołoziemską <br />280 kg na orbitę okołosłoneczną|

| siła_ciągu=3 956,76|

| długość=30,84|

| średnica=2,6|

| rozpiętość=9|

| masa=277 000|

| człon0_link=Łuna 8K72-0|

| człon0_nazwa=4 x 8K72-0|

| człon1_link=Łuna 8K72-1|

| człon1_nazwa=8K72-1|

| człon2_link=Łuna 8K72-2|

| człon2_nazwa=8K72-2|

| człon3_link=|

| człon3_nazwa=|

| człon4_link=|

| człon4_nazwa=|

| człon5_link=|

| człon5_nazwa=|

'''Łuna 8K72''', to− jednatyp jednej z pierwszych [[ZSRRZwiązek Socjalistycznych Republik Radzieckich|radzieckich]] [[rakieta nośna|rakiet nośnych]]. RakietęRakieta stanowijest zmodyfikowanazmodyfikowanym rakieta[[Intercontinental balistycznaBallistic Missile|międzykontynentalnym]] [[ICBMrakietowy R-7pocisk balistyczny|rakietowym pociskiem balistycznym]] [[R-7]]. Posiadaławyposażonym w dodatkowy stopień górny. Została ona użyta do wyniesienia pierwszych radzieckich sond księżycowych [[Łuna 1]], [[Łuna 2]] i [[Łuna 3]]. '''8K72''' występuje również pod innymi nazwami: A 1 (wg nomenklatury [[Biblioteka Kongresu|Biblioteki Kongresu]], i SL-3 (wg [[Stany Zjednoczone|amerykańskiego]] Ministerstwa Obrony).

# [[16 kwietnia]] [[1960]], 16:07:41 GMT; ''s/n'' L1-9A; ''miejsce startu'': [[Bajkonur]] (LC1), [[Kazachstan]]<br />''Ładunek'': [[Łuna 3#Oznaczenia|E-3 2]]; ''Uwagi'': '''start nieudany''' - drugi człon dodatkowy osiągnął przy zapłonie tylko 3/4 ciągu. Cztery dziesiąstedziesiąte sekundy po starcie oderwał się od reszty rakiety i eksplodował. Po utracie ciągu, pozostałe człony dodatkowe również się oddzieliły i poleciały ponad stacjami śledzenia i terenami zamieszkanymi. Człony główne kontynuowały lot