Agatangel (Sawwin): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Usunięto kategorię "Biskupi Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego"; Dodano kategorię "Biskupi odescy" za pomocą HotCat
drobne merytoryczne
Linia 48:
7 sierpnia 1991 objął katedrę [[eparchia iwano-frankowska (Patriarchat Moskiewski)|iwano-frankowską]], z której został na własne życzenie zwolniony po miesiącu wciąż zachowując godność biskupa chmielnickiego.
 
Brał udział w spotkaniu biskupów Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego w kwietniu 1992 w [[Żytomierz]]u, którego uczestnicy zaapelowali o zwołanie soboru swojego Kościoła, zaś jego zwierzchnika metropolitę [[Filaret (Denysenko)|Filareta (Denysenkę)]] oskarżyli o krzywoprzysięstwo. W efekcie spotkania oraz soboru, jaki miał miejsce w tym samym roku, metropolita Filaret został uznany za winnego rozbijania Kościoła i pozbawiony urzędu<ref>[http://www.pravoslavye.org.ua/index.php?r_type=article&action=fullinfo&id=15980 Початок церковної свободи (15-річчя Житомирського передсоборного зібрання)]</ref>. W kwietniu 1992 ponownie objął katedrę winnicką, zaś od lipca tego samego roku jest metropolitą odeskim i izmaiłskimizmaelskim, od 1993 także rektorem seminarium duchownego w Odessie.
 
W czasie [[pomarańczowa rewolucja|pomarańczowej rewolucji]] razem z grupą innych prorosyjsko nastawionych hierarchów Kościoła (metropolici doniecki [[Hilarion (Szukało)]] oraz ługański [[Joannicjusz (Kobziew)]]) popierał [[Wiktor Janukowicz|Wiktora Janukowicza]], określając go jako prawowitego prezydenta<ref>[http://risu.org.ua/ua/index/expert_thought/analytic/33861/ ЦЕРКВА І ВИБОРИ: УРОКИ 2004 РОКУ]</ref>. W styczniu 2010 hierarcha, występując na międzynarodowej konferencji poświęconej sytuacji Kościoła prawosławnego na Ukrainie, stwierdził, iż Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego jest na niepodległej Ukrainie poddawany uciskowi, przejawiającej się poprzez "blokadę informacyjną" i "bezczeszczenie świątyń" w imię [[ukraiński nacjonalizm|ukraińskiego nacjonalizmu]]. Określił również sposób myślenia wielu polityków ukraińskich jako "totalitarny". Duchowny stwierdził, iż kolejne rządu Ukrainy świadomie sprowokowały rozłam w Kościele ukraińskim oraz zaogniały następnie konflikt między Patriarchatem Moskiewskim a niekanonicznym [[Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Kijowskiego|Patriarchatem Kijowskim]]. Pomarańczową rewolucję uznał za moment dalszego pogorszenia stosunków między Patriarchatem Moskiewskim a państwem, wskazując jako jej rezultat zdecydowane poparcie państwa dla Patriarchatu Kijowskiego<ref>A. Radziukiewicz, ''W kraju rozdwojonym'', "Przegląd Prawosławny", nr 1 (295), styczeń 2010, s.21-22</ref>.
{{Przypisy}}
== Bibliografia ==