'''Dobrogost z [[Nowy Dwór Mazowiecki|Nowego Dworu]]''' herbu [[Nałęcz (herb szlachecki)|Nałęcz]] ( zm. [[1402]]) – [[biskupi poznańscy|biskup poznański]] i [[Biskupi gnieźnieńscy|arcybiskup gnieźnieński]].
Wywodził się z mazowieckiej gałęzi rodu Nałęczów. W młodości Dobrogost wraz ze swoimi dwoma braćmi Abrahamem i Niemierzym otrzymał z rąk [[Siemowit III|księcia Ziemowita III Mazowieckiego]] na własność [[Nowy Dwór Mazowiecki|Nowy Dwór]] gdzie Dobrogost przybrał nazwisko Nowodworski. Był doktorem prawa na [[Uniwersytet w Padwie|Uniwersytecie w Padwie]]. W latach [[1368]]-[[1374]] był kanclerzem na dworze księcia mazowieckiego [[Siemowit III|Siemowita III]]. [[16 kwietnia]] [[1382]], pod presją Siemowita, który obległ kapitułę zebraną na zamku w [[Łowicz]]u, został wybrany arcybiskupem gnieźnieńskim. Jednak na rozkaz króla [[Ludwik Węgierski|Ludwika Węgierskiego]] został uwięziony w drodze do [[Rzym]]u w [[Treviso]]. Pewne znaczenie miał tu też [[Wojna Grzymalitów z Nałęczami|konflikt Grzymalitów z Nałęczami]] w Wielkopolsce, gdy Dobrogost jako Nałęcz znalazł się w obozie przeciwników monarchy. W czerwcu [[1384]] władca nadał mu jednak biskupstwo poznańskie. Wyjechał z misją dyplomatyczną do papieża, której efektem było wydanie [[17 kwietnia]] [[1388]] przez [[Urban VI|Urbana VI]] [[bulla|bulli]], w której uznawał [[Władysław II Jagiełło|Władysława Jagiełłę]] za ''princeps christianissimus'' (władcę najbardziej chrześcijańskiego). Bullą z [[12 marca]] [[1388]] papież mianował Dobrogosta swoim [[legat]]em, powierzając mu misję utworzenia [[Biskupi wileńscy|biskupstwa wileńskiego]]. W nagrodę po [[17 maja]] [[1394]] został arcybiskupem gnieźnieńskim. W latach [[1386]] i [[1394]] był kolektorem papieskim. W [[1400]] odprawił synod archidiecezjalny w [[Łęczyca|Łęczycy]]. W tym też roku udzielił ślubu Jagielle i [[Anna Cylejska|Annie Cylejskiej]], których też ukoronował.
