'''Libracja''' (od [[łacina|łacińskiego]] ''libra'' -− waga, ''librare'' -− kołysać się w równowadze) to powolne wahania, zazwyczaj bryły jednego ciała niebieskiego, obserwowanego z powierzchni innego, ale także -− cykliczne wahania [[długość orbitalna|długości orbitalnej]] naturalnych [[satelita|satelitów]] planet oraz niektórych elementów ich [[orbita|orbit]], powodowane [[rezonans|rezonansami]] ich okresów obiegów (np. u kilku większych księżyców Saturna). W przypadku [[Księżyc|Księżyca]] termin ten określa pewien rodzaj ruchów globu księżycowego, oglądanych z Ziemi, a objawiających się drobnymi okresowymi przemieszczeniami szczegółów widocznych na tarczy Księżyca względem jej środka i brzegu. Librację Księżyca odkrył [[Galileusz]] w 1637 r.; niemal jednocześnie badał ją także [[Heweliusz]]. Okres obrotu Księżyca wokół własnej osi jest [[obrót synchroniczny|zsynchronizowany]] z okresem obiegu dookoła Ziemi. Zatem zwraca się on do naszej planety zasadniczo cały czas tą samą stroną. Zjawisko libracji pozwala jednak oglądać z Ziemi wąski pas brzegowy drugiej strony Księżyca. Odpowiednio długo prowadzone obserwacje pozwalają zobaczyć 59% jego powierzchni.
[[Plik:Moonc.gif|frame|right||Libracja Księżyca pozwala dostrzec z Ziemi około 59% jego powierzchni.]]
