Piorun kulisty: Różnice pomiędzy wersjami

Piorun kulisty wyglądem przypomina świetlistą kulę o średnicy od kilku do nawet kilkudziesięciu centymetrów, poruszającą się w różnych kierunkach i wydającą dźwięki, takie jak warczenie czy syczenie. Może mieć różne barwy (najczęściej białą, żółtą lub bladoniebieską). Trwa zwykle od kilkunastu do kilkudziesięciu sekund. Występuje przeważnie w trakcie burz, ale istniały przypadki jegopojawiania wystąpieniasię takżetego zjawiska w słoneczną pogodę. Nie jest wybitnie jasny, świeciŚwieci w przybliżeniu jak [[wat|stuwatowa]] [[żarówka]]. Największy zauważony piorun kulisty miał ok. 1,5 m, najmniejszy – 1 cm. Na całym świecie wykonano wiele zdjęć piorunów kulistych.

Gerald Cooray z Karolinska Institutet w Sztokholmie i Vernon Cooray z Uppsala Universitet twierdzą<ref>{{cytuj pismo |nazwisko = Cooray|imię = Gerald|nazwisko2 = Cooray|imię2 = Vernon |tytuł = Could Some Ball Lightning Observations be Optical Hallucinations Caused by Epileptic Seizures? |url = http://www.bentham.org/open/toascj/openaccess2.htm|czasopismo = Open Atmospheric Science Journal|wolumin = 2|strony = 101-105|rok = 2008|issn = 1874-2823 |doi = 10.2174/1874282300802010101|język = en}}</ref>, że piorun kulisty to złudzenie towarzyszące [[Padaczka|epilepsji]]. Uważają oni, że przynajmniej część doniesień o obserwacji piorunów kulistych pochodzi od osób, które doznały napadów padaczkowych, obejmujących płat potyliczny [[Kora mózgowa|kory mózgowej]]. Jedną z ich konsekwencji są [[halucynacje]] wzrokowe. Podczas napadu padaczkowego zlokalizowanego w płacie potylicznym pacjent obserwuje kolorowe błyski i plamy, w tym kuliste obiekty. Kule te mogą wirować i przemieszczać się, powiększać i eksplodować. Złudzenia takie trwają zwykle do 30 sekund. Naukowcy uważają, że napady padaczki mogą być wywołane zmiennym polem magnetycznym, towarzyszącym silnym wyładowaniom. Jak jednak wyjaśnić to, że złudzenie takie może mieć nawet po kilka osób jednocześnie?