Danieł Borimirow: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Luckas-bot (dyskusja | edycje)
m r2.7.1) (robot dodaje: no:Daniel Borimirov
DaKa (dyskusja | edycje)
dr
Linia 13:
| numer =
| lata = 1987-1990<br />1990-1995<br />1995-2004<br />2004-2008
| kluby = {{Flaga|BGR}} [[Bdin Widin]]<br />{{Flaga|BGR}} [[Lewski Sofia]]<br />{{Flaga|DEU}} [[TSV 1860 Monachium]]<br />{{Flaga|BGR}} [[Lewski Sofia]]
| występy(gole) = 91 (18)<br />123 (37)<br />214 (31)<br />106 (29)
| latawreprezentacji = 1993-2005
Linia 19:
| występywreprezentacji(gole) = 69 (5)
| trener-lata = 2008-2009
| trener-kluby = {{Flaga|BGR}} [[Lewski Sofia]], dyrektor sportowy
| data1 =
| data2 =
Linia 26:
 
== Kariera klubowa ==
Jest wychowankiem [[Bdin Widin|Bdinu Widin]]. W wieku dwudziestu lat trafił do [[Lewski Sofia|Lewskiego Sofia]], z którym przez kolejne pięć lat zdobył trzy tytuły mistrza oraz trzy [[Puchar Bułgarii w piłce nożnej|Puchary kraju]]. Był aktywnym [[stoper (piłka nożna)|stoperem]], nierzadko włączającym się w akcje ofensywne: (w [[A Republikanska futbołna grupa (1993/1994)|sezonie 1993-1994]] strzelił 15 goli, rok później - 17). Łącznie w tym czasie wystąpił w 123 meczach.
 
Od [[1995]] do [[2003]] roku był zawodnikiem [[TSV 1860 Monachium]], gdzie pod trenerskim okiem głównie [[Werner Lorant|Wernera Loranta]] wyrósł na czołową postać drużyny -: w ciągu ośmiu lat spędzonych w TSV opuścił tylko 75 spotkań ligowych, w ostatnim okresie pełnił funkcję kapitana. Największym osiągnięciem z okresu gry w [[Monachium]] jest czwarte miejsce w [[Bundesliga niemiecka w piłce nożnej|Bundeslidze]] w sezonie [[1999]]-[[2000]] i udział w [[Liga Mistrzów UEFA|Lidze Mistrzów]].
 
Po zakończeniu rundy jesiennej rozgrywek [[2003]]-[[2004]] powrócił do Lewskiego. W zespole prowadzonym od [[2004]] roku przez [[Stanimir Stoiłow|Stanomira Stoiłowa]] piłkarz występował w drugiej linii i wraz z [[Richard Eromoigbe|Richardem Eromoigbe]] tworzył parę defensywnych pomocników. Od rundy wiosennej [[A Profesionałna futbołna grupa (2007/2008)|sezonu 2007-2008]], po odejściu [[Elin Topuzakow|Elina Topuzakowa]], był kapitanem zespołu. Ostatni mecz w barwach Lewskiego rozegrał w [[maj]]u [[2008]] roku.
Linia 35:
 
== Kariera reprezentacyjna ==
W [[Reprezentacja Bułgarii w piłce nożnej|reprezentacji Bułgarii]] zadebiutował w [[18 lutego]] [[1993]] rokuw towarzyskim meczu ze [[Reprezentacja Zjednoczonych Emiratów Arabskich w piłce nożnej|Zjednoczonymi Emiratami Arabskimi]] (0:1). Jest młodszy o kilka lat od najlepszego pokolenia bułgarskich piłkarzy (urodzonego na początku [[Lata 60. XX wieku|lat 60.]] m.in. [[Christo Stoiczkow]]a, [[Emil Kostadinow|Emila Kostadinowa]], [[Krasimir Bałykow|Krasimira Bałykowa]] i [[Jordan Leczkow|Jordana Leczkowa]]), jednak znalazł się w kadrze na [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1994|Mundial 1994]], na którym podopieczni [[Dimityr Penew|Dimityra Penewa]] zajęli czwarte miejsce. (obokObok [[Canko Cwetanow]]a 24-letni Borimirow był najmłodszym członkiem ekipy). Borimirow zagrałZagrał w czterech meczach. Wystąpił również na [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 1996|Euro 1996]] (trzy mecze, jako rezerowy), [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1998|Mundialu 1998]] (trzy mecze, jako rezerwowy) oraz - jako jedyny uczestnik Mundialu 1994 - na [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2004|Euro 2004]] (jeden mecz). Rok później postanowił pożegnać się z kadrą.
 
== Kariera działacza piłkarskiego ==
Po zakończeniu kariery piłkarskiej został dyrektorem sportowym Lewskiego. Zastąpił na tym stanowisku [[Nasko Sirakow]]a. Pracował tylko przez jeden sezon - po zakończeniu udanych rozgrywek [[2008]]-[[2009]] (mistrzostwo Bułgarii) zmienił go [[Georgi Iwanow (piłkarz)|Georgi Iwanow]].
 
== Sukcesy piłkarskie ==
* mistrzostwo Bułgarii [[1993]], [[1994]], [[1995]], [[2006]] i [[2007]], Puchar Bułgarii [[1991]], [[1992]], 1994, [[2005]] i [[2007]] oraz ćwierćfinał [[Liga Europy UEFA|Pucharu UEFA]] 2006 oraz start w [[Liga Mistrzów UEFA|Lidze Mistrzów]] [[2006]]-[[2007]] z Lewskim Sofia
 
== Kariera działacza piłkarskiego ==
W [[Bundesliga niemiecka w piłce nożnej|Bundeslidze]] rozegrał 214 meczów i strzelił 31 goli.
Po zakończeniu kariery piłkarskiej został dyrektorem sportowym Lewskiego. Zastąpił na tym stanowisku [[Nasko Sirakow]]a. Pracował tylko przez jeden sezon - po zakończeniu udanych rozgrywek [[2008]]-[[2009]] (mistrzostwo Bułgarii) zmienił go [[Georgi Iwanow (piłkarz)|Georgi Iwanow]].
W reprezentacji Bułgarii od [[1993]] do [[2005]] roku rozegrał 69 meczów i strzelił 5 goli – IV miejsce na [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1994|mundialu 1994]] oraz starty w [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 1996|Euro 1996]] (runda grupowa), [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1998|mundialu 1998]] (runda grupowa) oraz [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2004|Euro 2004]] (runda grupowa).
 
== Linki zewnętrzne ==
* [http://www.national-football-teams.com/v2/player.php?id=1154 Profil na stronie national-football-teams.com]
 
{{Bułgaria_1994}}
Linia 54 ⟶ 47:
{{Bułgaria 1998}}
{{Bułgaria 2004}}
 
== Linki zewnętrzne ==
* [http://www.national-football-teams.com/v2/player.php?id=1154 Profil na stronie national-football-teams.com]
 
{{DEFAULTSORT:Borimirow, Daniel}}