Polscy Socjaliści: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 8:
Po ustąpieniu [[Polska Partia Socjalistyczna - Wolność, Równość, Niepodległość|PPS-WRN]] z [[Polityczny Komitet Porozumiewawczy|Politycznego Komitetu Porozumiewawczego]], na miejsce przeznaczone dla [[Polska Partia Socjalistyczna|PPS]], z inicjatywy [[Zygmunt Żuławski|Zygmunta Żuławskiego]] oraz [[Józef Grudziński|Józefa Grudzińskiego]] ze [[Stronnictwo Ludowe|Stronnictwa Ludowego]], we wrześniu [[1941]] r. wszedł przedstawiciel Polskich Socjalistów [[Adam Próchnik]] (po jego śmierci w okresie czerwiec [[1942]] - marzec [[1943]]) reprezentantem był [[Wincenty Markowski]]). W skład [[Kierownictwo Walki Cywilnej|Kierownictwa Walki Cywilnej]] wszedł [[Leszek Raabe]], zaś oddziały bojowe zaczęły współpracę ze strukturami [[Związek Walki Zbrojnej|ZWZ]].
 
Działania zjednoczeniowe Polskich Socjalistów z PPS WRN zostały przerwane [[22 maja]] [[1942]] r. w związku ze śmiercią [[Adam Próchnik|Adama Próchnika]]. Po śmierci [[Adam Próchnik|Adama Próchnika]] w maju [[1942]] r. kierownictwo organizacji objął usunięty wcześniej z PPS-WRN [[Henryk Wachowicz]]. W tym czasie. w lipcu [[19411942]] r. wskutek wejścia do organizacji agenta [[Gestapo]], doszło do licznych aresztowań (aresztowano m.in. [[Henryk Wachowicz|Henryka Wachowicza]], [[Tadeusz Koral|Tadeusza Korala]], [[major|mjr.]] Malinowskiego "Witalis" z [[Związek Walki Zbrojnej|ZWZ]], Wiktora Strzeleckiego "Karol Buka" kuriera rządu w Londynie). Spowodowało to paraliż organizacji. Dodatkowym elementem było wypuszczenie na wolność przez [[Gestapo]] [[Henryk Wachowicz|Henryka Wachowicza]]. Wokół tego zwolnienia i roli Wachowicza istnieją kontrowersje, które spowodowały również spadek zaufania do organizacji.<ref>Według Jana Mulaka, Wachowicz był jak najzupełniej niewinny usiłując oszukać Gestapo, cyt. za: Jan Mulak, ''Dlaczego?'', s. 75, natomiast Kazimierz Pużak jednoznacznie negatywnie ocenia rolę Wachowicza, cyt. za K.Pużak, ''Wspomnienia 1939-1945'', Gdańsk 1989, s. 39. Podobnie Romuald Kaczmarek, który udowodnił, że Wachowicz rozpoznał i zadenuncjował Niemcom na Pawiaku sławnego działacza PPS-WRN, poszukiwanego przez Gestapo Antoniego Purtala, zatrzymanego przypadkowo jako Jan Bogon, o którym hitlerowcy niezbyt pewnie sądzili, że może jest Tomaszem Arciszewskim. Tym samym Wachowicz przesądził o wyroku śmierci dla Purtala, cyt. za: Kaczmarek R., List w sprawie artykułu o Antonim Purtalu [w]: ,"Przegląd Nauk Historycznych", R.5, 2006, nr 2(10),s. 317-318; Kaczmarek R., Zamach na Schultzego, [w]: "Mówią Wieki", nr 2, 2008. s25</ref>
 
Na czele Polskich Socjalistów stanął [[Wincenty Markowski]], w redakcji [[Robotnik (gazeta)|"Robotnika"]] [[Stanisław Chudoba|Stanisława Chudobę]] zastąpił [[Władysław Jakubowski]]. Spory wewnątrz organizacji pomiędzy zwolennikami jedności PPS oraz zwolennikami wyodrębnienia się osobnej partii politycznej doprowadziły do silnych podziałów.