Monaster Opieki Matki Bożej w Bussy-en-Othe: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m poprawa linków |
→Historia: popr. linku |
||
Linia 51:
Monaster pozostaje w jurysdykcji patriarchy Konstantynopola od momentu powstania. W 1948 zwierzchnik jego [[Zachodnioeuropejski Egzarchat Parafii Rosyjskich|egzarchatu obejmującego etnicznie rosyjskie parafie w Europie zachodniej]] metropolita [[Włodzimierz (Tichonicki)]] wyświęcił pierwszą, domową cerkiew klasztorną, zaś przełożoną klasztoru mniszkę Eudokię podniósł do godności ihumenii<ref name="bussy"/>. Zakonnice wstępujące do monasteru reprezentowały różne narodowości. Mniszki stale utrzymywały jednak kontakt z [[Rosyjski Kościół Prawosławny|Rosyjskim Kościołem Prawosławnym]]<ref name="bussy"/>.
Wiele zakonnic z Bussy-en-Othe współuczestniczyło następnie w tworzeniu klasztorów w innych krajach: w [[Japonia|Japonii]], [[Stany Zjednoczone|USA]] oraz w [[Liban]]ie<ref name="bussy"/>. Mniszką w klasztorze była rumuńska księżniczka [[Ileana Hohenzollern-Sigmaringen]], która przyjęła imię zakonne Aleksandra<ref name="bussy"/>. W monasterze w Bussy-en-Othe nowicjat odbywały również dwie przyszłe polskie mniszki, Anastazja (Charkiewicz) i Atanazja (Dziemiach), które przygotowywały się w nim do organizacji [[Monaster Narodzenia
== Architektura ==
|