Avro Lancaster: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
WikitanvirBot (dyskusja | edycje)
m r2.7.1) (robot dodaje: ps:Avro Lancaster
drobne merytoryczne
Linia 74:
Projekt powstał z rozwinięcia dwusilnikowego ciężkiego bombowca [[Avro Manchester]]. Ponieważ użyte w Manchesterze silniki [[Rolls-Royce Vulture]] okazały się zawodne i niedopracowane, samolot ten nie był w pełni udany i zbudowano go jedynie 200 sztuk, a wycofano z użycia bojowego w 1942. Główny konstruktor zakładów Avro, Roy Chadwick przystosował następnie istniejący już projekt do zastosowania 4 dobrze znanych i sprawdzonych silników Rolls-Royce [[Merlin (silnik)|Merlin]]. W rezultacie powstał czterosilnikowy bombowiec '''Avro typ 683''', nazwany początkowo Manchester Mk. III, a następnie [[Lancaster]]. Pierwszy lot prototypu miał miejsce [[9 stycznia]] [[1941]], pierwszy samolot seryjny został zbudowany w październiku 1941.
 
Bombowce Lancaster budowano w zakładach Avro, Metropolitan-Vickers, [[Armstrong Whitworth]], [[Vickers Armstrong]] i Victoria Aircraft (w Kanadzie) w 4 bardzo podobnych głównych wersjach seryjnych: Mk. I, II, III i X, z czego najliczniejszymi były '''Mk. I''' i '''Mk. III'''. Oznaczenia wszystkich wersji bombowych były poprzedzone literą "B", np. B.Mk. I, lecz jest ona często pomijana. Wszystkie wersje z wyjątkiem Mk. II napędzane były [[silnik rzędowywidlasty|silnikami rzędowymiwidlastymi]] [[Rolls-Royce Merlin]]. Ogółem, do 2 lutego [[1946]] zbudowano 7377 Lancasterów.
 
Jedną z zalet Lancastera była duża [[komora bombowa]] w kadłubie, długości 10,05 m. Maksymalny udźwig normalnych wersji bombowych wynosił 6356 kg bomb w różnych konfiguracjach. Początkowo najcięższą przenoszoną bombą była bomba o masie 1818 kg. Wersje Lancasterów ze specjalnie pogłębioną komorą bombową zabierały ciężką bombę o masie 3632 kg lub bombę [[Tallboy|'Tall Boy']] o masie 5448 kg. Służyły one do zwalczania szczególnie istotnych celów punktowych. W [[1945]] powstała specjalna wersja B.Mk. I (Special), z wyciętą podłogą komory bombowej i usuniętą częścią wyposażenia, przeznaczona do przenoszenia najcięższej bomby II wojny światowej [[Grand Slam|'Grand Slam']] o masie 9979 kg<ref>dokładne masy bomb 'Tall Boy' i 'Grand Slam' różnią się nieco w zależności od źródła</ref>. Inna specjalna wersja Lancasterów, B.Mk. III (Special) została w [[1943]] przystosowana do przenoszenia skaczących bomb Wallisa, przeznaczonych do niszczenia zapór w [[Zagłębie Ruhry|Zagłębiu Ruhry]]. Lancaster miał bardzo dobre wyposażenie radiowe, późniejsze samoloty miały także [[radar]] H2S do obserwacji powierzchni ziemi w celu ułatwienia celowania. W samolocie zainstalowano również udoskonalony [[Wyrzutnik Bomb Świąteckiego]] oparty na systemie opracowanym przez polskiego inżyniera i wynalazcy [[Władysław Świątecki|Władysława Świąteckiego]].