Bitwa pod Uhud: Różnice pomiędzy wersjami

| konflikt = Walki Muzułmanówmuzułmanów z Medyny z Kurajszytami

| strona1 = [[Plik:Muhammad callig.gif|30px]] [[muzułmanin|Muzułmaniemuzułmanie]] z [[Medyna (Arabia Saudyjska)|Medyny]]

'''Bitwa pod Uhud''' (arabski: ‏غَزوة أُحُد) – miała miejsce w roku [[625]] w trakcie walk Muzułmanówmuzułmanów z Medyny z Kurajszytami. Do starcia doszło w pobliżu Uhud, wzgórza i wąwozu położonego w pobliżu [[Oaza (geografia)|oazy]].

Bitwa pod Uhud wydarzyła się w rok po [[bitwa pod Badrem|starciu pod Badrem]] (624), w której śmierć poniosło wielu wysokiej rangi polityków i obywateli [[Mekka|Mekki]], m.in. Abu Dschal. Po tej klęsce [[Kurajszyci]], zwłaszcza ci, którzy utracili swoich bliskich zaprzysięgli zemstę [[muzułmanin|Muzułmanommuzułmanom]] z [[Medyna (Arabia Saudyjska)|Medyny]]. W tej sytuacji doszło w następnym roku do ataku Kurajszytów pod wodzą [[Abu Sufjan Ibn Harb|Abu Sufyana]] na Medynę. W ataku tym Kurajszytów wsparły liczne sąsiednie plemiona arabskie.

Muzułmanie w Medynie zastanawiali się, czy wyjść naprzeciwko nieprzyjaciela, czy też urządzić stanowisko obronne w oazie. Kilku starszych Muzułmanówmuzułmanów, wśród nich [[Mahomet]] było za tym drugim rozwiązaniem. Pod naciskiem młodych wojowników, Mahomet zdecydował się wyjść z miasta w kierunku Kurajszytów, którzy rozbili swój obóz na północ od Medyny.

Początkowo przewagę osiągnęli Muzułmaniemuzułmanie, odcinając Kurajszytów od ich obozu i powodując ucieczkę z niego całej służby i kobiet. Zabito m.in. wojownika Kurajszytów niosącego [[sztandar]]. W tym momencie łucznicy muzułmańscy opuścili swoje pozycje, rzucając się do plądrowania obozu przeciwnika. Dowodzący Kurajszytami [[Chalid ibn al-Walid]] widząc to, wysłał jazdę na tyły Muzułmanówmuzułmanów, a utracony wcześniej sztandar został szybko odbity. W walce raniony rzuconym kamieniem w twarz został m.in. Mahomet.

W chwili gdy nieprzyjaciel zbliżył się niebezpiecznie do jego pozycji, Mahomet krzyknął do swoich ludzi: "Kto poświęci się za mnie?". Pięciu wojowników natychmiast stanęło w obronie [[prorok]]a, oddając za niego życie w walce. Inna grupa Muzułmanówmuzułmanów ostatecznie odciągnęła Mahometa do wąwozu, a następnie unikając kolejnego ataku Kurajszytów, wspięła się na skaliste wzgórze. Według relacji Ibn Ishaqa, Kurajszyci nie kontynuowali pościgu. Mieli jednak podjąć rozmowy z Mahometem, umawiając się z nim na spotkanie w [[Badr]]ze za rok, po czym zawrócili do Mekki, rezygnując z ataku na słabo bronioną Medynę.