'''Państwo nowobabilońskie''' - starożytne państwo na [[Bliski Wschód|Bliskim Wschodzie]], pod panowaniem ''dynastii chaldejskiej'' ze stolicą w [[Babilon]]ie. Istniało w latach [[626 p.n.e.]]- [[539 p.n.e.]]. Obejmowało tereny [[Mezopotamia|Mezopotamii]], [[Starożytna Syria|Syrii]] i [[Palestyna (historyczna)|Palestyny]] w większości pokrywającymi się z obszarem tzw. ''[[Żyzny Półksiężyc|żyznego półksiężyca]]''.
== Historia ==
Linia 15:
=== Osłabienie państwa i perski podbój ===
Następcy Nabuchodonozora byli władcami nieudolnymi i słabymi. Po śmierci wnuka [[Labaszi-Marduk]] tron objął kapłan boga [[SinNanna (bóg)|Sina]]a z Harranu [[Nabonid]] ([[556 p.n.e.|556]] - [[539 p.n.e.]]) niespokrewniony z dynastią chaldejską. Ten ostatni władca babiloński faworyzował boga księżyca Sina co spowodowało konflikt z kapłanami [[Marduk]]a, którzy obawiali się utraty dochodów dla swoich świątyń. Nabonid bowiem dążył do ożywienia szlaków handlowych wiodących na północ do Harranu oraz przebywając w oazie [[Tajma (oaza)|Tema]] w Arabii chciał wyznaczyć nowe tereny ekspansji gospodarczej [[Babilonia|Babilonii]] co nie spotkało się ze zrozumieniem w kręgach kapłaństwa. Tę trudną sytuację wewnętrzną wyzyskał młody władca perski [[Cyrus II Wielki|Cyrus II]], który w [[539 p.n.e.|539 r. p.n.e.]] uderzył na Babilonię. Pod nieobecność starego króla obroną kraju kierował jego syn Bel-szar-usur (Baltazar), jednak został [[Bitwa pod Opis|pobity pod Opis]]. Sam Babilon został zajęty bez walki, bowiem kapłani Marduka otworzyli bramy przed Persami dowodzonymi przez [[Gobryasz]]a. W ten sposób zlikwidowane zostało ostatnie semickie państwo starożytnej Mezopotamii.
== Władcy państwa nowobabilońskiego (dynastia chaldejska) ==
[[Nabopolassar|Nabopolasar]] [[626 p.n.e.]] - [[605 p.n.e.]]- założyciel dynastii
