Iheya-jima: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Tilia (dyskusja | edycje)
m WP:SK, log., int., ort.
Seibun (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne, int., lit.
Linia 8:
Populacja (na rok 2009): 1370
 
Wyspa Iheya położona jest około 32 kilometrykm na północny zachód od Hedomisakiprzylądka Hedo ([[Hedo-misaki]]) na głównej wyspie Okinawy i jest najdalej wysuniętą na północ, zamieszkaną wyspą prefektury [[Prefektura Okinawa|Okinawa]]. Wyspa oddalona jest od stolicy Okinway –Okinawy, Naha, o 117 km. Z portu Untenkō w mieście Nakijin odpływa codziennie prom „Iheya Ferry”, łączący Okinawę z wyspą. W najbliższej okolicy Ihei znajdują się wyspy Izena (odległość ok. 5 km) i niezamieszkane Gushikawa, Shimanoshita, Yanaha, Urugami. Tych siedem wysp nazywanych jest nanabanari, czyli siedem odizolowanych wysp. Pod względem geograficznym i przyrodniczym są one bardzo podobne, więc prawdopodobnie dlatego mówi się o nich jako o jednym kręgu kulturowo-społecznym. Również administracyjnie traktowane były jako jeden region przez wiele lat. Dopiero 1 lipca 1939 roku Iheya i Izena zostały rozdzielone.
 
Z portu Unten ([[Unten-kō]]) w mieście Nakijin odpływa codziennie prom „Iheya Ferry”, łączący Okinawę z wyspą. W najbliższej okolicy wyspy Iheya znajduje się wyspa Izena (odległość ok. 5 km) oraz niezamieszkane: Gushikawa, Shimanoshita, Yanaha, Urugami. Tych siedem wysp nazywanych jest nana-banari, czyli siedem odizolowanych wysp. Pod względem geograficznym i przyrodniczym są one bardzo podobne. Również administracyjnie traktowane były jako jeden region przez wiele lat. Dopiero 1 lipca 1939 r. Iheya i Izena zostały rozdzielone.
Iheya rozciąga się z północy na południe między równoleżnikami 27°05’N a 26°59’N, wzdłuż południka 127°58’, osiągając średnią szerokość 2 kilometrów. Odległość między przylądkiem Dana na NE a przylądkiem Yone na SW wynosi około 18 km, a wyspa w najwęższym miejscu ma zaledwie 2,8 km. Patrząc z NE w kierunku SW, dzieli się na następujące azy: Dana, Maedomari (w 1909 roku Maedomari oddzieliło się od Dany), Gakiya, Shimajiri (pierwotnie była to jedna aza, jednak Shimajiri oddzieliło się) oraz Noho. Geograficznie Noho jest oddzielną wyspą, jednak administracyjnie należy do Ihei. Przez długi czas jedynym połączeniem między wyspą a azą Noho był bród, lecz by ułatwić mieszkańcom komunikację, w 1979 roku wybudowano most łączący na stałe Noho i Iheyę.
 
Iheya rozciąga się z północy na południe między równoleżnikami 27°05’N a 26°59’N, wzdłuż południka 127°58’, osiągając średnią szerokość 2 kilometrów. Odległość między północnym przylądkiem Dana a południowym Yone wynosi około 18 km. W najwęższym miejscu wyspa ma zaledwie 2,8 km.
80% powierzchni wyspy pokrywają góry ciągnące się przez całą Iheyę pasmami dwustumetrowych wzniesień, z najwyższymi szczytami: Kayō 294 m.n.m.p., Kushidake 231 m n.p.m., Maedake 178 m n.p.m., Koshidake 227 m n.p.m., Ahadake 212 m n.p.m. ,Tan’nadake 177,5 m n.p.m. Natomiast na pozostałym obszarze od SE Maedomari po NE Dany rozpościerają się równiny i pola ryżowe. Na Ryūkyū prawie nie ma wysp górzystych, dlatego Iheya jest pod tym względem wyjątkowa. Na wyspie panuje klimat podzwrotnikowy morski ze średnią roczną temperaturą 21,6 °C (średnia najniższa temperatura – 14,2 °C, średnia najwyższa temperatura – 31,5 °C) i ponad dwoma tysiącami godzin słońca rocznie. Pora deszczowa panuje od maja do czerwca, a [[tajfun]]y przychodzą 3-5 razy do roku między sierpniem a wrześniem. Roczna ilość opadów wynosi 1822,9 mm.
 
IheyaNa rozciągawyspie znajdują się znastępujące północywioski na(wymieniając południe między równoleżnikami 27°05’N a 26°59’N, wzdłuż południka 127°58’, osiągając średnią szerokość 2 kilometrów. Odległość między przylądkiem Dana na NE a przylądkiem Yone na SW wynosi około 18 km, a wyspaje w najwęższym miejscu ma zaledwie 2,8 km. Patrząckierunku z NE w kierunku SW, dzieli siępółnocy na następujące azypołudnie): Dana, Maedomari (w 1909 rokur. Maedomari oddzieliło się od Dany), Gakiya, Shimajiri (pierwotnie była to jedna aza, jednak Shimajiri oddzieliło się) oraz Noho. Geograficznie Noho jest oddzielną wyspą, jednak administracyjnie należy do Ihei. Przez długi czas jedynym połączeniem między wyspą a azą Noho był bród, lecz. byAby ułatwić mieszkańcom komunikację, w 1979 rokur. wybudowano most łączący te wyspy na stałe Noho i Iheyę.
NW wybrzeże wyspy ulega ciągłym procesom [[erozja|erozji]] przez pływy morskie, a z powodu niesprzyjającej pogody – częstych tajfunów – jest niezamieszkane. Cała ludność zamieszkuje południową część wyspy, gdzie rozciągają się piaszczyste plaże i rośnie [[rafa]] koralowa. Mimo iż największe zagęszczenie mieszkańców jest w Gakiya, to ze względu na korzystną linię brzegową port i Urząd Miejski wybudowano w Maedomari. Całkowita powierzchnia wyspy Iheya to 21,7 km² (w tym Noho 1,06 km²), a długość linii brzegowej to 39,03 km (w tym Noho 4,8 km). Na Ihei nie ma cieków wody na tyle dużych, by oznaczyć je na mapie, ale na wyspie wyróżnia się rzekę Dana i rzekę Gakiya. Oprócz nich spotkać można wiele źródeł i strumieni słodkiej wody.
 
80% powierzchni wyspy pokrywają góry ciągnące się przez całą Iheyę pasmami dwustumetrowych wzniesień, z najwyższymi szczytami: Kayō 294 m. n.m.p., KushidakeKushi-dake 231 m n.p.m., MaedakeMae-dake 178 m n.p.m., KoshidakeKoshi-dake 227 m n.p.m., AhadakeAha-dake 212 m n.p.m. ,Tan’nadake Tan’na-dake 177,5 m n.p.m. Natomiast na pozostałym obszarze, od SE Maedomari po NEdo Dany, rozpościerają się równiny i pola ryżowe. Na Ryūkyū prawie nie ma wysp górzystych, dlatego Iheya jest pod tym względem wyjątkowa. Na wyspie panuje klimat podzwrotnikowy morski ze średnią roczną temperaturą 21,6 °C (średnia najniższa temperatura – 14,2 °C, średnia najwyższa temperatura – 31,5 °C) i ponad dwoma tysiącami godzin słońca rocznie. Pora deszczowa panuje od maja do czerwca, a [[tajfun]]y przychodzą 3-5 razy do roku między sierpniem a wrześniem. Roczna ilość opadów wynosi 1822,9 mm.
 
Na wyspie panuje morski klimat podzwrotnikowy, ze średnią roczną temperaturą 21,6 °C (średnia najniższa temperatura – 14,2 °C, średnia najwyższa temperatura – 31,5 °C) i ponad dwoma tysiącami godzin słońca rocznie. Pora deszczowa panuje od maja do czerwca, a [[tajfun]]y przychodzą 3-5 razy do roku między sierpniem a wrześniem. Roczna ilość opadów wynosi 1822,9 mm.
 
NWWybrzeże wybrzeżepółnocno-zachodnie wyspy ulega ciągłym procesom [[erozja|erozji]] przez pływy morskie, a z powodu niesprzyjającej pogody – częstych tajfunów – jest niezamieszkane. Cała ludność zamieszkuje południową część wyspy, gdzie rozciągają się piaszczyste plaże i rośnie [[rafa]] koralowa. Mimo iż największe zagęszczenie mieszkańców jest w Gakiya, to ze względu na korzystną linię brzegową port i Urząd Miejski wybudowano w Maedomari. Całkowita powierzchnia wyspy Iheya to 21,7 km² (w tym Noho 1,06 km²), a długość linii brzegowej to 39,03 km (w tym Noho 4,8 km). Na Ihei nie ma cieków wody na tyle dużych, by oznaczyć je na mapie, ale na wyspie wyróżnia się rzekęrzeki: Dana i rzekę Gakiya. Oprócz nich spotkać można wiele źródeł i strumieni słodkiej wody.
 
Symbolami wyspy są ryba strzępiel, drzewo kuba i kwiat [[rododendron]]. Również znany z podań ludowych akakanajā stał się swoistą maskotką mieszkańców Ihei i jego podobizna drukowana jest na różnych produktach z wyspy (np. cukierkach), a także zdobi stronę domową wyspy. Wyspa zwana jest przez mieszkańców Terushino, od japońskiego słowa teru, czyli błyszczeć, świecić, migotać oraz shino – coś świętego.